² ને શાઉલ ઉઠ્યો, ને ઇસ્રાએલના ત્રણ હજાર ચુંટી કાઢેલા માણસોને પોતાની સાથે લઈને, ઝીફના રાનમાં દાઉદની શોધ કરવાને, ઝીફના રાનમાં ઉતરી પડ્યો.

³ અને શાઉલે અરણ્ય સામેના હખીલાહ પર્વત ઉપર માર્ગની પાસે છાવણી કીધી. પણ દાઉદ રાનમાં પડાવ નાખેલો હતો, ને તેણે જાણ્યું કે શાઉલ મારી પાછળ રાનમાં આવ્યો છે.

⁴ માટે દાઉદે જાસુસો મોકલીને જાણી લીધું કે શાઉલ નિશ્ચે આવ્યો છે.

⁵ અને દાઉદ ઉઠીને શાઉલે છાવણી કીધી હતી તે ઠેકાણે આવ્યો; ને શાઉલ તથા તેનો સેનાપતિ નેરનો દીકરો આબ્નેર સુતા હતા તે જગ્યા દાઉદે જોઇ; ને શાઉલ ગાડાંનાં કોટને ઓથે સૂતો હતો, ને લોકો તેની આસપાસ છાવણી નાખી પડેલા હતા.

⁶ ત્યારે દાઉદે ઉત્તર આપીને અહીમેલેખ હિત્તીને, અને યોઆબના ભાઇ તથા સરૂયાહના દીકરા અબીશાયને કહ્યું કે, મારી સાથે છાવણીમાં શાઉલ પાસે કોણ ઉતરશે? ને અબીશાયે કહ્યું કે, હું તારી સાથે નીચે ઉતરીશ.

⁷ અને દાઉદ તથા અબીશાય રાતે લોકો પાસે આવ્યા, ને જુઓ, શાઉલ ગાડાંના બનાવેલા કોટની અંદર સૂતેલો હતો, ને તેનો ભાલો તેના માથા આગળ ભોંયમાં ચોઢેલો હતો; ને આબ્નેર તથા લોકો તેની આસપાસ સુતેલા હતા.

⁸ ત્યારે અબીશાયે દાઉદને કહ્યું કે, દેવે આજ તારા શત્રુને તારા હાથમાં સોંપ્યો છે; તો કૃપા કરી મને ભાલાના એક ઘાથી તેને જમીન સાથે ચોંટાડવા દે, ને હું તેને બીજી વાર મારીશ નહિ;

⁹ ને દાઉદ અબીશાયને કહ્યું કે, તેનો નાશ ન કર; કેમકે યહોવાહના અભિષિક્તની વિરુદ્ધ પોતાના હાથ લાંબો કરીને કોણ નિર્દોષ રહી શકે?

¹⁰ અને દાઉદે જીવતા યહોવાહના સમ ખાઈને કહ્યું કે, યહોવાહ તને મારશે; અથવા તો તેના મોતના દિવસ આવી પહોંચશે; અથવા તો તે યુદ્ધમાં ઉતરી પડશે, ને નાશ પામશે.

¹¹ યહોવાહ એવું ન થવા દે, કે હું મારો હાથ યહોવાહના અભિષિક્તની વિરુદ્ધ લાંબો કરૂં; પણ હાલ તો કૃપા કરી તેના માથા પાસેના ભાલો તથા પાણીનો ચંબુ ળ, ને પછી આપણે જઈએ.

¹² અને દાઉદે ભાલો તથા પાણીનો ચંબુ શાઉલના માથા આગળથી લીધા, ને તેઓ ત્યાંથી જતા રહ્યા, પણ કોઇએ તે જોયું નહિ કે જાણ્યું નહિ, ને કોઇ જાગ્યો નહિ; કેમકે તે સઘળા ઉંઘતા હતા; કેમકે યહોવાહે તેમના પર ઘોર નિદ્રા મોકલી હતી.

¹³ પછી દાઉદ સામેની બાજુએ જઈને પર્વતના શિખર ઉપર આધે ઉભો; ને તેઓની વચમાં ઘણું અંતર હતું;

¹⁴ ને દાઉદે લોકોને તથા નેરના પુત્ર આબ્નેરને હાંક મારીને કહ્યું કે, આબ્નેર, તું ઉત્તર નથી આપતો કે? ત્યારે આબ્નેર ઉત્તર આપ્યો કે, રાજાને હાંક મારનાર તું કોણ છે?

¹⁵ ને દાઉદે આબ્નેરને કહ્યું કે, શું તું શૂરવીર માણસ નથી? ને ઇસ્રાએલમાં તારા સરખો કોણ છે? તો શા માટે તેં રાજાનો જાપતો રાખ્યો નથી? કેમકે તારા મુરબ્બી રાજાને નાશ કરવા માટે લોકોમાંથી કોઇ એક અંદર આવ્યો હતો.

¹⁶ આ જે તેં કર્યું છે તે ઠીક નથી. જીવતા યહોવાહના સમ, તમે મારવા યોગ્ય છો, કેમકે તમે તમારા મુરબ્બીનો, એટલે યહોવાહના અભિષિક્તનો, જાપતો રાખ્યો નથી. અને હવે, રાજાનો ભાલો તથા તેના માથા પાસેનો પાણીનો ચંબુ ક્યાં છે, તે જુઓ.

¹⁷ અને શાઉલે દાઉદનું સાદ ઓળખીને કહ્યું કે, હે મારા દીકરા દાઉદ, શું આ તારો સાદ છે? અને દાઉદે કહ્યું કે, હે મારા મુરબ્બી રાજા, એ મારો સાદ છે.

¹⁸ અને તેણે કહ્યું કે, મારો મુરબ્બી પોતાનો દાસનો પેઠે કેમ લાગેલો છે? કેમકે મેં શું કીધું છે? કે મારા હાથમાં શું દુષ્ટાઈ છે?

¹⁹ તો હવે, મારા મુરબ્બી રાજાએ કૃપા કરીને પોતાના દાસના વચન સાંભળવા. જો યહોવાહે તને મારી વિરુદ્ધ ઉસકેર્યો હોય, તો તે એક અર્પણ અંગીકારો; પણ જો તે કામ મનુષ્યપુત્રોનું હોય, તો તેઓ યહોવાહની આગળ શ્રાપિત થાઓ; કેમકે, જો, અન્ય દેવોની સેવા કર, એવું કહીને તેઓએ મને આજે હાંકી કાઢીને યહોવાહના વતનથી વિયોગી કીધો છે.

²⁰ તો હવે મારૂં લોહી યહોવાહની હજુરથી દૂર ભૂમિ પર ના પડો; કેમકે જેમ કોઇ પર્વત પર તિતરનો શિકાર કરતો હોય, તેમ ઇસ્રાએલનો રાજા એક ચાંચડ ને શોધવાને નિકળી આવ્યો છે.

²¹ ત્યારે શાઉલે કહ્યું કે, મેં પાપ કીધું છે; મારા દીકરા દાઉદ, પાછો આવ; કેમકે હજી પછી હું તને ઇજા નહિ કરીશ, કેમકે આજ મારો દૃષ્ટિમાં તારો જીવ મૂલ્યવાન હતો; જો, મેં મૂર્ખાઈ કીધી છે, ને ઘણીજ ભૂલ કીધી છે.

²² અને દાઉદે ઉત્તર આપ્યો કે, ઓ રાજા, જો, તારો ભાલો; તો જુવાન પુરૂષોમાંથી કોઇ અહીં આવીને તે લઇ જાય.

²³ અને યહોવાહ પ્રત્યેક માણસને તેના ન્યાયીપણાનું તથા તેના વિશ્વાસુપણાનું ફળ આપશે; કેમકે યહોવાહે તને આજ મારા હાથમાં સોંપ્યો હતો, તેમ છતાં મેં યહોવાહના અભિષિક્તની વિરુદ્ધ પોતાનો હાથ લાંબો કરવાની ઇચ્છા કીધી નહિ.

²⁴ અને જો, જેમ તારો જીવ આજ મારી દૃષ્ટિમાં ઘણો મૂલ્યવાન હતો, તેમ મારો જીવ યહોવાહની દૃષ્ટિમાં ઘણો મૂલ્યવાન થાઓ, ને તે મને સર્વ સંકટોમાંથી ઉગારો.

²⁵ ત્યારે શાઉલે દાઉદને કહ્યું કે, મારા દીકરા દાઉદ, તને ધન્ય હો; તું પરાક્રમી કૃત્યો કરશે, ને નિશ્ચય ફતેહ પામશે. એમ દાઉદ પોતાને રસ્તે પડ્યો, ને શાઉલ પોતાની જગ્યાએ પાછો ગયો.