² અને દાઉદે આખીશને કહ્યું કે, તેથી તું જાણશે કે તારો સેવક શું પરાક્રમ કરવાનો છે. અને આખીશે દાઉદને કહ્યું કે, એમ હોય તો હું તને હમેશને માટે મારો શિરરક્ષક બનાવીશ.

³ હવે શમૂએલ મરણ પામ્યો હતો, ને સર્વ ઇસ્રાએલે તેને સારૂ શોક કરીને તેને રામાહમાં એટલે તેના પોતાનાજ નગરમાં દાટ્યો હતો. અને શાઉલે ભૂતવૈદો તથા જાદુગરોને દેશમાંથી કાઢી મુક્યા હતા.

⁴ અને પલિસ્તીઓ એકઠા થયા અને શૂનેમમાં છવાની કીધી; ને શાઉલે સર્વ ઇસ્રાએલને ભેગા કીધા, ને તેઓએ ગિલ્બોઆમાં છાવણી કીધી.

⁵ અને શાઉલ પલિસ્તીઓનું સૈન્ય જોઇને બીધો, ને તેનું હૈયું બહુ થરથરવા લાગ્યું.

⁶ અને શાઉલે યહોવાહની સલાહ પુછી, ત્યારે યહોવાહે તેને સ્વપ્નથી, કે ઉરીમથી, કે ભવિષ્યવાદીઓથી કંઈ ઉત્તર આપ્યો નહિ.

⁷ ત્યારે શાઉલે પોતાના ચાકરોને કહ્યું કે, એક ભૂતવૈદ સ્ત્રીને મારે સારૂ શોધી કાઢો, કે હું તેની પાસે જઈને તેને પુછી જોઉં. અને તેના ચાકરોએ તેને કહ્યું કે, જો, એક ભૂતવૈદ સ્ત્રી એન દોરમાં છે.

⁸ અને શાઉંલે વેષ ઘારણ કરીને જુદાં વસ્ત્રો પહેર્યા, ને તે તથા તેની સાથે બે માણસો ચાલીને રાત્રે તે સ્ત્રી પાસે ગયા; ને તેણે કહ્યું કે, કૃપા કરી, તારા સાધેલા ભૂતની મદદથી મારે સારૂ ભવિષ્ય જો, ને જેનું નામ હું તને કહું તેને મારે સારૂ હાજર કર.

⁹ અને તે સ્ત્રીએ તેને કહ્યું કે, જો, શાઉલે શું કીધું છે તે તું જાણે છે, એટલે કે તેણે ભૂતવૈદોને તથા જાદોગરોને દેશમાંથી નાબૂદ કીધા છે; તો તું મને મારી નાખવા સારૂ મારા જીવને કાજે ફાંદો કેમ માંડે છે?

¹⁰ અને શાઉલે યહોવાહના સોગન તેની આગળ ખાઈને કહ્યું કે, જીવતા યહોવાહના સોગન, કે આ કૃત્યને કીધે તને કંઈ નુકસાન નહિ થશે.

¹¹ ત્યારે તે સ્ત્રીએ કહ્યું કે, હું કોણે તારી પાસે ઉઠાડી લાવું? ને તેણે કહ્યું કે, મારી પાસે શમૂએલને ઉઠાડી લાવ.

¹² અને તે સ્ત્રીએ શમૂએલને જોઇને મોટી બૂમ પાડી; ને તે સ્ત્રીએ શાઉલને કહ્યું કે, તેં મને ઠગી છે? કેમકે તું શાઉલ છે.

¹³ અને રાજાએ તેને કહ્યું કે, બી મા; તું શું દેખે છે? ને તે સ્ત્રીએ શાઉલને કહ્યું કે, હું એક દેવને ભૂમિમાંથી ઉપર આવતો દેખું છું.

¹⁴ અને તેણે તેણીને કહ્યું કે, તેનો ઘાત કેવો છે? ને તેણીએ કહ્યું કે, એક વૃદ્ધ પુરૂષ ઉપર આવે છે; ને તેણે જામો પહેરેલો છે. ને શાઉલે જાણ્યો કે તે શમૂએલ છે, ને તેણે પોતાનું મુખ ભૂમિ સુધી નમાવીને પ્રણામ કીધા.

¹⁵ અને શમૂએલે શાઉલને કહ્યું કે, તેં શા માટે મને ઉઠાડી આણીને તસ્દી આપે છે? ને શાઉલે કહ્યું કે, હું ઘણા સંકટમાં આવી પહોંચ્યો છું, કેમકે પલિસ્તીઓ મારી વિરુદ્ધ યુદ્ધ કરે છે, ને દેવે મને ત્યાગી દીધો છે, ને તે ભવિષ્યવાદીઓ કે સ્વપ્ન વડે મને ઉત્તર દેતો નથી; એ કારણથી મેં તને બોલાવ્યો છે, એ માટે કે, મારે શું કરવું એ તું મને કહે.

¹⁶ અને શમૂએલે કહ્યું કે, યહોવાહે તને તજી દીધો છે તથા તારો શત્રુ થયો છે, તેમ છતાં તું શા માટે મને પુછે છે?

¹⁷ ને જેમ યહોવાહે મારી મારફતે બોલ્યો હતો તેમ તેને તને કીધું છે, કેમકે યહોવાહે તારા હાથમાંથી રાજ્ય ખુંચવી લઈને તે તારા પાડોશીને, એટલે દાઉદને, આપ્યું છે.

¹⁸ કેમકે તે યહોવાહનું કહ્યું ન માનીને તેના સખત ક્રોધનો અમલ અમાલેક ઉપર કીધો નહિ, એ માટે યહોવાહે આજ તને આ પ્રમાણે કીધી છે.

¹⁹ વળી યહોવાહ ઇસ્રાએલને પણ તારી સાથે પલિસ્તીઓના હાથમાં સોંપશે; ને કાલે તું તથા તારા દીકરાઓ મારી સાથે હશો; યહોવાહ ઇસ્રાએલના સૈન્યને પણ પલિસ્તીઓના હાથમાં સોંપશે.

²⁰ ત્યારે શાઉલ તરત ભૂમિ પર ઉંધો પડી ગયો; ને શમૂએલના વચનોથી બહુ ભયભીત થયો; ને તેનામાં કંઈ શક્તિ રહી નહોતી; કેમકે તેણે આંખો દિવસ તથા આખી રાત કંઈ અન્ન ખાધું ન હતું.

²¹ અને તે સ્ત્રી શાઉલ પાસે આવી, ને તેને ઘણો ગભરાયેલો જોઇને તેણીએ તેને કહ્યું કે, જો, તારી દાસીએ તારી વાણી સાંભળી છે.

²² તો હવે કૃપા કરી તું પણ તારી દાસીની વાણી સાંભળી અને અન્નનો એક કોળિયો તારી આગળ મુકવા દે; ને જેમ, કે રસ્તે ચાલવાની શક્તિ તને આવે.

²³ પણ તેણે ઇનકાર કરીને કહ્યું કે, હું નહીંજ જમું, પણ તેના ચાકરોએ તથા તે સ્ત્રી મળીને તેને આગ્રહ કીધો; ને તેણે તેઓનું કહેવું માન્યું; તેથી તે જમીન ઉપરથી ઉઠીને પલંગ પર બેઠો.

²⁴ અને તે સ્ત્રીને ત્યાં એક માતેલું વાછરડું હતું, તે તેણીએ ઉતાવળે કાપ્યું; ને તેણીએ આટો લઈને મસળ્યો, ને તેની બેખમીરી રોટલી શેકી;

²⁵ ને તેણે તે શાઉલની આગળ તથા તેના ચાકરોની આગળ મુકી; ને તેઓ જમ્યા. પછી તેઓ ઉઠીને તે રાતે વિદાય થયા.