¹ એ માટે તમે પ્રિય બાળકોની પેઠે દેવને અનુસરનારા થાઓ;

² ને પ્રેમમાં ચાલો, જેમ ખ્રીસ્તે પણ આપણા પર પ્રીતિ કીધી, ને દેવની આગળ સુગંધના વાસને અર્થે, આપણે વાસ્તે અર્પણ તથા યજ્ઞ થવાને પોતાને આપ્યો તેમ.

³ પણ વ્યભિચાર તથા સર્વ અશુદ્ધતા અથવા દ્રવ્યલોભ, એઓનાં નામ તમારે કદી ન લેવાં, એમજ પવિત્રોને શોભે છે;

⁴ ને નિર્લજ્જ તથા મૂર્ખ વાત અથવા ઠઠ્ઠા જેઓ ઘટતાં નથી [તેઓ ન થાય]; પણ તે કરતાં ઉપકારસ્તુતિ થાય.

⁵ કેમકે તમે સારી પેઠે જાણો છો કે, વ્યભિચારી અથવા અશુદ્ધ અથવા દ્રવ્યલોભી જે મૂર્તિભક્ત, એઓને ખ્રીસ્તના તથા દેવના રાજ્યમાં વારસો નથી.

⁶ તને કોઈની અવર્થા વાતોથી ભૂલ ન ખાઓ, કેમકે તે કામોથી દેવનો કોપ આજ્ઞાભંજનના દીકરા પર આવે છે.

⁷ એ માટે તમે તેઓની સાથે ભાગિયા ન થાઓ.

⁸ કેમકે તને પહેલાં અંધકાર હતા પણ હવે પ્રભુમાં અજવાળું છો, અજવાળાના દીકરાઓની પેઠે ચાલો.

⁹ (કેમકે અજવાળાનું ફળ સર્વ સારાપણામાં તથા ન્યયીપણામાં તથા ખરાપણામાં છે.)

¹⁰ પ્રભુને સંતોષકારક શું છે, તે પારખી લો.

¹¹ અને અંધકારનાં નિષ્ફળ કામોના સંગતીઓ ન થાઓ; પણ તે કરતાં તેઓને વખોડો.

¹² કેમકે તેઓના ગુપ્તમાં કરેલાં જે કામો, તે કહેતાં પણ લાજ લાગે છે.

¹³ જે સર્વ વખોડાએલું, તે અજવાળાથી પ્રગટ થાય છે; કેમકે જે પ્રગટ કરાએલું, તે અજવાળું છે.

¹⁴ માટે તે કહે છે, કે, ઉંઘનાર, જાગ, ને મુએલાંમાંથી ઉઠ, ને ખ્રીસ્ત તને પ્રકાશ આપશે.

¹⁵ તો સંભાળો કે તમે ચોકસાઈથી, નીર્બુદ્ધની પેઠે નહિ પણ બુદ્ધિવંતોની પેઠે, ચાલો;

¹⁶ સમય ખંડી લો, કાંજે દહાડા ભુંડા છે.

¹⁷ એ માટે તમે અણસમજુક ન થાઓ, પણ દેવની ઈચ્છા શી છે તે સમજો.

¹⁸ દ્રાક્ષરસથી મસ્ત ન થાઓ, એમાં કુચાલ છે; પણ આત્માથી ભરપૂર થાઓ.

¹⁹ ગીતોએ, સ્તોત્રોએ તથા આત્મિક ગાનોએ એક બીજાની સાથે બોલતાં તમારાં હૃદયોમાં પ્રભુને ગાયનો તથા ગીતો ગાઓ;

²⁰ આપણા પ્રભુ ઇસુ ખ્રીસ્તના નામે, દેવ બાપની ઉપકારસ્તુતિ સઘળાને સારૂ નિત્ય કરજો.

²¹ દેવના ભયે એક બીજાને આધીન થાઓ.

²² વહુઓ, જેમ પ્રભુને તેમ પોતાના વરોને, તમે આધીન થાઓ;

²³ કેમકે વાર વહુનું શિર છે, જેમ ખ્રીસ્ત મંડળીનું શિર છે તેમ; ને તે શરીરનો ત્રાતા છે.

²⁴ અમે જેમ મંડળી ખ્રીસ્તને આધીન છે, તેમ વહુઓએ સર્વમાં પોતાના વરોને [આધીન] થવું.

²⁵ વરો, તમે પોતાની વહુઓ પર પ્રેમ કરો, જેમ ખ્રીસ્તે પણ પોતાની મંડળી પર પ્રીતિ કીધી, ને તેને વાસ્તે પોતાને સોંપ્યો તેમ,

²⁶ એ સારૂ કે વાતથી પાણીને સ્નાને શુદ્ધ કરીને, તે એને પવિત્ર કરે,

²⁷ એ સારૂ કે તેણે પોતાની પાસે મહિમાવંતી રાખે, એટલે એવી મંડળી કે જેને ડાઘ કે કરચલી કે એવું કંઈ ન હોય; પણ તે પવિત્ર તથા નિર્દોષ હોય.

²⁸ એમજ વારોએ જેમ પોતાનાં શરીરો પર તેમ પોતાની વહુઓ પર પ્રેમ કરવો; જે પોતાની વહુ પર પ્રેમ કરે છે, તે પોતા પર પ્રેમ કરે છે;

²⁹ કેમકે કોઈ માણસે પોતાના દેહનો દ્વેષ કદી કીધો નહિ; પણ તેનું પાળણ તથા પોષણ કરે છે; જેમ પ્રભુ પણ મંડળીનું [કરે છે] તેમ.

³⁰ કેમકે આપણે તેના શરીરમાં અવયવો છીએ.

³¹ એ માટે માણસ પોતાના માબાપને મુકશે ને પોતાની વહુની સાથે જોડાશે, ને તે બંને એક દેહ થશે.

³² આ મોટો ભેદ છે; પણ હું ખ્રીસ્ત તથા મંડળીની સંબંધી બોલું છું.

³³ પરંતુ તમે પણ એમ કરો કે, હરેક જેમ પોતા પર તેમ પોતાની વહુ પર પ્રેમ કરે; ને વહુ પોતાના વરની મર્યાદા રાખે.