¹ અને યુસફ પોતાની પાસે સર્વ ઉભા રહેનારાઓની આગળ દીબો સમાવી ન શક્યો; ને તેણે મોટેથી કહ્યું, મરી આગળથી પ્રત્યેક માણસને બહાર કાઢો; ને યુસફે પોતાના ભાઈઓને પોતાને ઓળખાવ્યો, ત્યારે તેની પાસે કોઈ ન હતું.

² અને તે પોક મૂકીને રડ્યો, તે મિસરીઓએ તથા ફારૂનના ઘરનાએ સાંભળ્યું.

³ અને યુસફે પોતાના ભાઈઓને કહ્યું, હું યુસફ છું, મારો બાપ શું હજી જીવે છે? ને તેના ભાઈઓ તેને ઉત્તર આપી ન શક્યા, કેન્કે તેઓ તેની આગળ ગભરાએલા હતા.

⁴ અને યુસફે પોતાના ભાઈઓને કહ્યું, કૃપા કરી મારી પાસે આવો; ને તેઓ પાસે આવ્યા; ને તેને કહ્યું, હું તમરો ભાઈ યુસફ, જેને તમે મિસરમાં વેંચી દીધો હતો, તેજ છું,

⁵ હવે તમે મને અહિં વેચ્યો, એને લીધે તમે દલગીર ન થાઓ, ને તમારા મનમાં બળાપો ન કરો, કેમકે જાન બચાવવાને દેવે તમારી અગાઉ મને મોકલ્યો.

⁶ કેમકે બે વરસથી દેશમાં દુકાળ છે, ને હજી બીજા પાંચ વર્ષ સુધી ખેતી તથા કાપણી થશે નહિ.

⁷ તે માટે પૃથ્વીમાં તમારા સંતાન રાખવાને તથા મોટા ઉદ્ધારથી તમારા જીવ બચાવવાને દેવે તમારી આગળ મને મોકલ્યો.

⁸ એ માટે તમે to નહિ, પણ દેવે મને હિયાં મોકલ્યો; ને તેણે મને ફારૂનના પિતા સમાન, ને તેના આખા ઘરનો ઘણી તથા આખા મિસરનો અધિપતિ કર્યો છે.

⁹ તમે ઉતાવળ કરીને મારા બાપની પાસે જાઓ, ને તેને કહો કે, તારો દીકરો યુસફ એમ કહે છે, દેવે મને આખા મિસરનો ઘણી કર્યો છે, મારી પાસે આવ, વિલંબ ન કર.

¹⁰ અને તું ગોશેન દેશમાં રહીશ, તું ને તારા છોકરાં ને તારા છોકરાંનાં છોકરાં, તથા તારા મેઢાં તથા તારા ઢોર તથા તારું સર્વસ્વ મારી નજદીક રહેશે.

¹¹ અને તું તથા તારું કુટુંબ તથા જે સર્વ તારા છે તે દરિદ્રી ન થાય માટે ત્યાં હું તારું પાળણ કરીશ, કેમકે હજી દુકાળનાં બીજાં પાંચ વર્ષ છે.

¹² અને જુઓ, તમારી આંખ તથા મારા ભાઈ બિન્યામીનની આંખ જુએ છે, કે મારુજ મુખ તમારી સાથે બોલે છે.

¹³ અને મિસરમાં મારો સર્વ મહિમા તથા જે સર્વ તમે દીઠું છે તે મારા બાપને કહો, ને મારા બાપને ઉતાવળથી અહિં લઇ આવો.

¹⁴ અને તે પોતાના ભાઈ બિન્યામીનને કોટે વળગીને રડ્યો; ને બિન્યામીન પણ તેને કોટે વળગીને રડ્યો.

¹⁵ અને તેણે તેના સર્વ ભાઈઓને ચુંબન કીધું, ને તેઓને ભેટીને રડ્યો; પછી તેના ભાઈઓએ તેની સાથે વાતચિત કીધી.

¹⁶ અને ફારૂનના ઘરમાં એ વાત સંભળાઈ કે યુસફના ભાઈ આવ્યા છે, ને ફારૂનને તથા તેના દાસોને તે વાત સારી લાગી.

¹⁷ અને ફારૂને યુસફને કહ્યું, તું પોતાના ભાઈઓને કહે કે, તમે આમ કરો; તમારા જાનવરો લાડીની કનાન દેશમાં ચાલ્યા જાઓ.

¹⁸ અને તમારા બાપને તથા તમારા કુટુંબને મારી પાસે લઇ આવો; ને મિસર દેશના ઉત્તમ વાના હું તમને આપીશ; ને દેશની ઉત્કૃષ્ટ ચીજો તમે ખાશો.

¹⁹ તે માટે હવે તને [આ પ્રમાણે ભાઈઓને કહેવાની] આજ્ઞા છે, તમે આમ કરો, તમારા છોકરાઓને સારૂ તથા તમારી બાયડીઓને સારૂ, મિસર દેશથી ગાડાં લઈ જાઓ, ને તમે તમારા બાપને લઇ આવો.

²⁰ વળી તમારી માલમતાની ચિંતા ન કરો, કેમકે આખા મિસર દેશમાં જે ઉત્તમ તે તમારું છે.

²¹ અને ઇસ્રાએલપુત્રોએ એમ કીધું, ને યુસફે ફારૂનની આજ્ઞા પ્રમાણે તેઓને ગાડાં આપ્યા; ને તેઓને માર્ગને સારૂ સીધું આપ્યું

²² અને તેણે દરેકને એક એક જોડી કપડાં આપ્યા, પણ બિન્યામીનને રૂપાનાં ત્રણસે નાણાં તથા પાંચ જોડા કપડા આપ્યાં.

²³ અને તેણે તેના બાપને સારૂ આ પ્રમાણે મોકલ્યું; મિસર દેશની ઉત્તમ વસ્તુઓથી લાદેલા દસ ગધેડાં ને માર્ગને માટે તેના બાપને સારૂ અનાજ તથા રોટલી તથા ખોરાકથી લાદેલી દસ ગધેડીઓ.

²⁴ અને તેણે પોતાના ભાઈઓને વિદાય કીધા, ને તેઓ ગયા, ને તેણે તેઓને કહ્યું, જોજો , માર્ગે લડી પડતા નહિ.

²⁵ અને તેઓ મિસરમાંથી નીકળીને કનાન દેશમાં પોતાના બાપ યાકૂબની પાસે આવ્યા.

²⁶ અને તેઓએ તેને કહ્યું, યુસફ હજી જીવે છે, ને આખા મિસર દેશનો અધિપતિ છે; ને યાકૂબ સ્તબ્ધ થઇ ગયો, કેમકે તેણે તેઓની વાત ન માની.

²⁷ અને યુસફે તેઓને જે જે વાત કરી હતી તે સર્વ તેઓએ તેને જણાવી, ને યુસફે તેને તેડવા સારૂ જે ગાડાં મોકલ્યા હતા તે જયારે તેના બાપ યાકૂબે જોયાં, ત્યારે તે શુદ્ધિમાં આવ્યો.

²⁸ અને ઇસ્રાએલે કહ્યું, બસ, મારો દીકરો હજુ જીવે છે; મારા મરવા પહેલા હું જઈને તેને જોઇશ.