¹ અને યુસફે આવીને ફરૂનને ખબર આપીને કહ્યું, મારો બાપ તથા મારા ભાઈઓ, તેઓનાં બકરાં ને તેઓનાં ઢોર ને જે સર્વ તેઓનું છે તે સુદ્ધાં કનાન દેશથી આવ્યા છે; ને જુઓ, તેઓ ગોશેન દેશમાં છે.

² અને તેણે પોતાના ભાઈઓમાંના પાંચ માણસને લઈને ફારૂનની આગળ હાજર કીધા.

³ અને ફારૂને તેના ભાઈઓને પુછ્યું, તમારો ધંધો શો છે? ને તેઓએ ફારૂનને કહ્યું, તારા દાસ એટલે અમે તથા અમારા ઘરડાઓ ભરવાડ છીએ.

⁴ વળી તેઓએ ફારૂનને કહ્યું, આ દેશમાં પ્રવાસ કરવાને અમે આવ્યા છીએ, કેમકે કનાન દેશમ દુકાળ ભારે હોવાને લીધે તારા દાસોનાં ટોળાંને સારૂ ચારો નથી; માટે હવે તારા દાસોને ગોશેન દેશમાં કૃપા કરીને રહેવા દે.

⁵ અને ફારૂને યુસફને કહ્યું, તારો બાપ ને તારો ભાઇ તારી પાસે આવ્યા છે;

⁶ મિસર દેશ તારી આગળ છે, દેશમાં ઉત્તમ ઠેકાણે તારા બાપને તથા તારા ભાઈઓને રહેવા દે;ગોશેન દેશમાં તેઓ રહે; ને તેઓમાં કોઇ હોશિયાર છે, એવું તું જાણતો હોય તો મારા ઢોર ઉપર તેઓને અખત્યાર આપ.

⁷ અને યુસફે પોતાના બાપ યાકૂબને અંદર આણ્યો અને ફારૂનની સમક્ષ ઉભો કીધો; અને યાકૂબે ફારૂનને આશીર્વાદ દીધો.

⁸ અને ફારૂને યાકૂબને કહ્યું, તારી વયના દિવસ કેટલા?

⁹ ને યાકૂબે ફારૂનને કહ્યું, મારા પ્રવાસના દિવસ એકસો ત્રીસ વર્ષ થયાં છે; મારી વયના દિવસ થોડા તથા વ્યર્થ ગયા છે, ને મારા પિતૃઓના પ્રવાસમાં તેઓની વયના દિવસ જેટલા નથી થયા.

¹⁰ અને યાકૂબ ફારૂનને આશીર્વાદ દઈને ફારૂનની હજુરીમાંથી ગયો.

¹¹ અને યુસફે તેના બાપને તથા તેના ભાઈઓને વાસો આપ્યો; ને મિસર દેશની સૌથી સારી જગ્યામાં, એટલે રામસેસમાં ફારૂનની આજ્ઞા પ્રમાણે વતન આપ્યું.

¹² અને યુસફે પોતાના બાપ તથા ભાઇઓને તથા પોતાના બાપના ઘરનાં સર્વને તેમનાં છોકરાં પ્રમાણે અન્ન પુરૂં પાડ્યું.

¹³ અને તે આખા દેશમાં અન્ન ન હતું, કેમકે દુકાળ બહુ ભારે હતો; ને મિસર દેશ તથા કનાન દેશ દુકાળથી કષ્ટ પામ્યા.

¹⁴ અને લોકોએ જે અન્ન વેચાતું લીધું તેને બદલે જે નાણું મિસર દેશમાંથી તથા કનાન દેશમાંથી મળ્યું, તે સર્વ યુસફે એકઠું કર્યું, ને યુસફ ફારૂનના ઘરમાં તે નાણું લાવ્યો.

¹⁵ અને મિસર દેશમાં તથા કનાન દેશમાં પૈસા ખુટ્યા, ત્યારે સર્વ મિસરીઓ યુસફની પાસે આવીને બોલ્યા, અમને ખાવાનું આપ, અમે તારી રૂબરૂ શા માટે મરીએ? કેમકે પૈસા થઇ રહ્યા છે.

¹⁶ અને યુસફે કહ્યું, તમારા ઢોર આપો, ને જો નાણું થઇ રહ્યું હોય તો તમારાં ઢોરને બદલે હું તમને પૈસા આપીશ.

¹⁷ અને તેઓ પોતાના ઢોર યુસફ પાસે લાવ્યા; ને યુસફે ઘોડા તથા બકરાં તથા ઢોર તથા ગધેડાને બદલે તેઓને ખવાનું આપ્યું; તેણે તેઓને સર્વ જાનવરોના બદલામાં તે વર્ષે તેઓનું ગુજરાન ચલાવ્યું.

¹⁸ અને તે વર્ષ પુરૂં થયું ત્યારે તેઓ તેની પાસે બીજે વર્ષે આવ્યા, ને તેને કહ્યું, નાણું ખુટ્યું છે, એ અમે અમારા ઘણીથી છાનું રાખતાં નથી, ને અમારાં જનાવરો પણ અમારા ઘણીની પાસે છે, ને અમારી જાત તથા અમારી ભોંય વિના અમારા ઘણીની આગળ અમારી પાસે કંઈ બાકી રહ્યું નથી.

¹⁹ તારા દેખતાં અમે અમારા ખેતરો સુદ્ધાં શા સારૂ નાશ પામીએ? રોટલીને બદલે અમને તથા અમારી ભોંયને વેચાતા લે, ને અમે તથા અમારાં ખેતર ફારૂનના દાસ થઈશું; ને અમને બી આપ, કે અમે જીવતા રહીએ ને મરીએ નહિ, ને ભોંય પડતર નહિ રહે.

²⁰ અને યુસફે મિસરીઓની સર્વ ભોંય ફારૂનને સારૂ વેચાતી લીધી. કેમકે મિસરીઓએ દરેકે પોતાની ભોંય વેચી; કેમકે દુકાળ તેઓને માથે સખત હતો; એ માટે તે દેશની ભોંય ફારૂનને હાથ આવી.

²¹ અને તેણે મિસરની એક સીમના છેડાથી તે બીજા છેડા લગી લોકને નગરોમાં મોકલ્યા.

²² એકલી યાજકોની ભોંય તેણે વેચાતી નહિ લીધી, કેમકે તે યાજકોને ફારૂનની પાસેથી ભાગ મળ્યો હતો; ને તેઓનો ભાગ જે ફારૂને તેઓનો આપ્યો હતો, તે તેઓ ખાયા કરતા હતા, તે માટે તેઓએ પોતાની ભોંય વેચી નહિ.

²³ અને યુસફે લોકોને કહ્યું, જુઓ, મેં તમને તથા તમારી ભોંયને ફારૂનને સારૂ આજ વેચાતાં લીધાં છે, જુઓ, તમારે સારૂ આ બી છે, તમે ભોંયમાં વાવો.

²⁴ અને એમ થશે કે જે ઉપજે તેમાંથી તમે પાંચમો હિસ્સો ફારૂનને આપજો, ને ચાર હિસ્સા ખેતરના બીને સારૂ તથા તમારે ખાવાને સારૂ તથા તમારાં ઘરનાંને સારૂ તથા તમારાં છોકરાંનાં અન્નને સારૂ તમને મળશે.

²⁵ અને તેઓએ કહ્યું, તેં અમારા જીવ બચાવ્યા છે, અમારા પર અમારા ઘણીની કૃપાદૃષ્ટિ થાય, ને અમે ફારૂનના દાસ થઈશું.

²⁶ અને મિસર દેશમાં યુસફે એવો નિયમ બાંધ્યો કે બધી જમીનનો પાંચમો હિસ્સો ફારૂનને મળે, અને એ નિયમ હજી ચાલે છે, માત્ર યાજકોની જમીન ફારૂનના તાબામાં ન આવી.

²⁷ અને ઇસ્રાએલ મિસર દેશના ગોશેન પ્રાંતમાં રહ્યા; ને ત્યાં તેઓએ માલમિલકત મેળવી; ને તેઓ સફળ થઈને બહુ વધ્યા.

²⁸ ને યાકૂબ મિસર દેશમાં સત્તર વર્ષ જીવ્યો; એમ યાકૂબની વયના દિવસો એકસો સુડતાળીસ વર્ષ થયાં.

²⁹ અને ઇસ્રાએલનો મરણ સમય પાસે આવ્યો; ને તેણે પોતાના દીકરા યુસફને બોલાવ્યો, ને તેને કહ્યું, હવે જો હું તારી દૃષ્ટિમાં કૃપા પામ્યા હોઉં તો કૃપા કરી તારો હાથ મારો જાંગ તળે મૂક, ને કૃપાથી તથા ખરા દિલથી મારી સાથે વર્ત્તજે; કૃપા કરી મને મિસરમાં દાટતો ના.

³⁰ પણ જયારે હું મારા પિતૃઓ પાસે સુઇશ, ત્યારે તું મને મિસરમાંથી લઇ જઈશ, ને તેઓના કબરસ્થાનમાં મને દાટીશ. અને તેણે કહ્યું, હું તારા કહ્યા પ્રમાણે કરીશ.

³¹ અને તે બોલ્યો, માઈ આગળ સમ ખા; ને તેણે તેની આગળ સમ ખાધા. અને ઇસ્રાએલ પથારીના ઓસીસા પર નમ્યો.