¹ અને તેણેશિષ્યોને પણ કહ્યું કે, એક શ્રીમંત માણસ હતો, જેને એક કારભારી હતો; ને એની આગળ તેના ઉપર એવું તોહોમત મુકવામાં આવ્યું કે, તે તમારી મિલકત ઉડાવી દે છે.

² અને તેણે તેને બોલાવીને કહ્યું કે, આ જે તારે વિષે હું સાંભળું છું તે શું છે? તારા કારભારનો હિસાબ આપ; કેમકે હવેથી તું કારભારી રહી શકશે નહિ.

³ અને કારભારીએ પોતાના મનમાં કહ્યું કે, હું શું કરું? કેમકે મારો ઘણી મારી પાસેથી કારભાર લઇ લે છે. મારામાં ખોદવાની શકતી નથી; ભિક્ષા માગતાં હું લજવાઉં છું.

⁴ અમે કારભારમાંથી કાઢી મુકે ત્યારે લોકો પોતાના ઘરમાં મારો અંગીકાર કરે માટે શું કરવું તેની મને સૂઝ પડે છે.

⁵ ત્યારે તેણે પોતાના ઘાણીના દરેક લેણદારને બોલાનીને પહેલાને કહ્યું કે, મારા ઘણીનું તારે કેટલું દેવું છે?

⁶ ને તેણે કહ્યું કે, સો માપ તેલ. અને તેણે તેને કહ્યું કે, તારું ખાતું લે, ને વહેલો બેસીને પચાસ લખ.

⁷ પછી તેણે બીજાને કહ્યું કે, તારે કેટલું દેવું છે? ને તેણે કહ્યું કે, સો માપ ઘઉં, તેણે તેને કહ્યું કે, તારું ખાતું લે, ને એંસી લખ.

⁸ અને તેના ઘણીએ અન્યાયી કર્ભારીને વખાણ્યો, કારણ કે તે હોશિયારીથી વર્ત્યો હતો; કેમકે આ જગતના દીકરા પોતાની પેઢી વિષે અજવાળાના દીકરા કરતા હોશિયાર હોય છે.

⁹ અને હું તમને કહું છું કે, અન્યાયીપણાના દ્રવ્ય વડે પોતાને સારૂ મિત્રો કરો, કે જયારે તે થઇ રહે, ત્યારે તેઓ સદાકાળના માંડવાઓમાં તમારો અંગીકાર કરે.

¹⁰ જે બહુ થોડામાં વિશ્વાસુ છે તે ઘણામાં પણ વિશ્વાસુ છે; ને જે બહુ થોડામાં અન્યાયી છે તે ઘણામાં પણ અન્યાયી છે.

¹¹ માટે જો અન્યાયી દ્રવ્યમાં તમે વિશ્વાસુ ન થયા હો, તો ખરું [દ્રવ્ય] તમને કોણ સોંપશે?

¹² ને જો તમે પરાયામાં વિશ્વાસુ ન થયા હો, તો જે તમારૂં પોતાનું તે કોણ તમને સોંપશે?

¹³ કોઈ ચાકર બે ઘણીઓની ચાકરી કરી શકતો નથી; કેમકે તે એકનો દ્વેષ કરશે, ને બીજા પર પ્રેમ કરશે, અથવા તે એકના પક્ષનો થશે, ને બીજાને તુચ્છ કરશે. દેવની તથા દ્રવ્યની ચાકરી તમે કરી નથી શકતા.

¹⁴ અને ફરોશીઓ જે દ્રવ્ય લોભી હતા તેઓએ તે સઘળી વાતો સાંભળીને તેના ઠઠ્ઠા કીધા.

¹⁵ અને તેણે તેઓને કહ્યું કે, માણસોની આગળ પોતાને ન્યાયી દેખાડનારા તમે છો, પણ દેવ તમારાં અંત:કરણ જાણે છે; કેમકે માણસોમાં જે ઉત્તમ ગણેલું છે તે દેવની દ્રષ્ટિમાં કંટાળારૂપ છે.

¹⁶ નિયમશાસ્ત્ર તથા ભવિષ્યવાદીઓ યોહાન લગી હતા; ત્યારથી દેવના રાજ્યની સુવાર્તા પ્રગટ કરાય છે, ને હરેક માણસ તેમાં બલાત્કારથી પેસે છે.

¹⁷ પણ શાસ્ત્રની એક પણ માત્રા રદ થાય, તે કરતાં આકાશ તથા પૃથ્વી ને જતું રહેવું સહેલ છે.

¹⁸ જે કોઈ પોતાની બાયડીને છોડીને બીજીને પરણે છે, તે વ્યભિચાર કરે છે, ને વારે છોડેલી બાયડીને જે પરણે તે વ્યભિચાર કરે છે.

¹⁹ હવે એક શ્રીમંત માણસ હતો, ને તે કીરમજી તથા ઝીણાં વસ્ત્ર પહેરતો હતો, ને નિત્ય દબદબાસહિત મોજમઝા મારતો હતો.

²⁰ અને લાજરસ નામે એક ભિખારી જેને આખા શરીરે ફોલ્લા હતા, તે તેના દરવાજા આગળ પડેલો હતો.

²¹ અને શ્રીમંતની મેજ પરથી પડેલા કકડા વડે તે પેટ ભરવા ચાહતો હતો; વળી કુતરા પણ આવીને તેના ફોલ્લા ચાટતા હતા.

²² અને એમ થયો કે તે ભિખારી મરી ગયો, ને દૂતો તેને ઈબ્રાહીમની ગોદમાં લઇ ગયા; ને શ્રીમંત પણ મરી ગયો અને દટાયો.

²³ અને હાડેસમાં પીડા ભોગવતાં તેણે પોતાની આંખો ઉંચી કરીને વેગળેથી ઈબ્રાહીમને તથા તેની ગોદમાં લાજરસ જોયા.

²⁴ અને તેણે ઘાટો પાડીને કહ્યું કે, ઈબ્રાહીમ બાપ, મારા પર દયા કરીને લાજરસને મોકલ, કે તે પોતાની આંગળીનું ટેરવું પાણીમાં બોળીને મારી જીભને થંડી કરે, કેમકે આ બળતામાં હું વેદના પામું છું.

²⁵ પણ ઇબ્રાહીમે કહ્યું, દીકરા, સંભાર કે તારા જીવનમાં તું તારાં સારા વાનાં પામ્યો, ને એમજ લાજરસ ભૂંડાં વાનાં [પામ્યો]; પણ હમણાં અહીં તે દિલાસો પામે છે, ને તું વેદના પામે છે.

²⁶ અને તે સર્વ ઉપરાંત અમારી તથા તમારી વચમાં મોટી ખાઈ આવેલી છે, એ માટે કે જેઓ અહીંથી તમારી પાસે આવવા ચાહે, તેઓ આવી ન શકે, ને ત્યાંથી કોઈ અમારી પાસે આ પાર આવે નહિ.

²⁷ અને તેણે કહ્યું કે, બાપ, એ માટે હું તને વિનંતી કરું છું કે, તેને મારા બાપને ઘેર મોકલ,

²⁸ કેમકે મારા પાંચ ભાઈઓ છે, કે તે તેઓને શાહેદી આપે, રખે તેઓ પણ આ પીડાને ઠેકાણે આવે.

²⁹ પણ ઈબ્રાહીમ કહે છે કે, તેઓની પાસે મુસા તથા ભવિષ્યવાદીઓ છે; તેઓનું તેઓ સાંભળે.

³⁰ અને તેણે કહ્યું કે, ઈબ્રાહીમ બાપ, એમ નહિ, પણ જો કોઈ મુએલામાંથી તેઓની પાસે જાય, તો તેઓ પસ્તાવો કરે.

³¹ અને તેને કહ્યું કે, જો મુસા તથા ભવિષ્યવાદીઓનું તેઓ નહિ સાંભળે, તો જો કોઈ મુએલાઓમાંથી ઉઠે, તોપણ તેઓ માનશે નહિ.