¹ અને તેઓ સમુદ્રને પાર ગેરાસીનીઓના દેશમાં ગયા.

² અને તે હોડીમાંથી ઉતર્યો, એટલે કબરસ્થાનમાંથી અશુદ્ધ આત્મા વળગેલો એક માણસ તેને મળ્યો;

³ તેનો કબરસ્થાનોમાં વાસ હતો; ને સાંકળોએ પણ કોઇ તેને બાંધી ન શક્યો;

⁴ કેમકે તે ઘણીવાર બેડીઓએ તથા સાંકળોએ બંધાયો હતો, ને તેણે સાંકળો તોડી નાખી તથા બેડીઓ ભાંગી નાખી; ને કોઇ તેને વશ કરી શકતો ન હતો.

⁵ અને તે નિત્ય રાત દહાડો પહાડોમાં તથા કબરોમાં બૂમ પાડતો તથા પત્થરોએ પોતાને ઘાયલ કરતો હતો.

⁶ પણ ઇસુએ દૂરથી જોઇને તે દોડી આવ્યો, ને તેને પગે લાગ્યો,

⁷ ને મોટે ઘાંટે પોકારી બોલ્યો, ઇસુ, પરાત્પર દેવના દીકરા, મારે ને તારે શું છે? હું તને દેવના સમ ઘાલું છું કે, તું મને દુઃખ ન દે.

⁸ કેમકે તેણે એને કહ્યું હતું કે, અને અશુદ્ધ આત્મા, તું એ માણસમાંથી નીકળ.

⁹ અને તેણે તેને પુછ્યું કે, તારું નામ શું? ને તેણે ઉત્તર આપતાં કહ્યું કે, મારું નામ સેના, કેમકે અમે ઘણા છીએ.

¹⁰ અને એણે તેને ઘણી વિનંતી કીધી, કે તે તેઓને દેશમાંથી કાઢી ન મુકે.

¹¹ હવે ત્યાં પર્વતની બાજુ પર ભુંડોનું મોટું ટોળું ચરતું હતું.

¹² ને તેઓએ તેને વિનંતી કરીને કહ્યું કે, તે ભુંડોમાં અમે પેસીએ માટે અમને તેઓમાં મોકલ.

¹³ અને તેણે તેઓને રજા આપી. અને અશુદ્ધ આત્માઓ નીકળીને ભુંડોમાં પેઠો; ને તે ટોળું કરાડાપરથી સમુદ્રમાં ઘસી પડ્યું; તે આસરે બે હજાર હતાં, ને સમુદ્રમાં ગુંગળાઈ મુઆં.

¹⁴ અને તેઓના ચરાવનાર નાઠા, ને શહેરમાં તથા ગામડાંઓમાં ખબર આપી; ને શું થયું તે જોવાને લોકો નીકળ્યા.

¹⁵ અને ઈસુની પાસે તેઓ આવે છે, ને જેને ભૂત વળગેલાં હતા, એટલે જેમાં સેના હતી, તેને તેઓએ બેઠેલો તથા [વસ્ત્ર] પહેરેલો તથા હોશમાં આવેલો જોયો; ને તેઓ બીધા.

¹⁶ અને ભૂતવળગેલો કેમ [સારો] થયો તેની તથા ભુંડો સંબંધીની વાત જેઓએ જોઈ હતી તે તેઓએ લોકોને કહી.

¹⁷ અને તેઓની સીમોમાંથી જવાની તેઓ તેને વિનંતી કરવા લાગ્યા.

¹⁸ અને તે વહાણમાં ચઢતો હતો એટલામાં જેને ભૂત વળગ્યાં હતાં તેણે તેની સાથે રહેવા સારૂ વિનંતી કરી.

¹⁹ પણ ઇસુએ તેને આવવા ન દીધો; પણ તેને કહે છે કે, તારે ઘેર તારાં સગાંઓની પાસે જા, ને પ્રભુએ તારે સારૂ કેટલું બધું કર્યું, ને તારા પર દયા રાખી, તેની ખબર તેઓને આપ.

²⁰ અને તે ગયો, ને ઇસુએ તેને સારૂ કેટલું બધું કર્યું હતું તે દકાપલીસમાં પ્રગટ કરવા લાગ્યો; ને સઘળા અચંબો પામ્યા.

²¹ અને જયારે ઇસુ ફરી હોડીમાં બેસીને પેલે પાર ગયો, ત્યારે અતિઘણા લોક તેની પાસે એકઠા થયા; ને તે સમુદ્રની પાસે હતો.

²² અને સભાસ્થાનના અધિકારીઓમાંનો યાઐરસ નામે એ જણ આવે છે, ને તેને જોઇને તેના પગ પાસે પડે છે;

²³ ને તેણે તેને ઘણી વિનંતી કરીને કહ્યું કે, મારી નાની દીકરી મરણતોલ થએલી છે; માટે આવીને તેને હાથ લગાડ એ સારૂ કે તે સાજી થઈને જીવે.

²⁴ અને તે તેની સાથે ગયો; ને અતિઘણા લોક તેની પાછળ ચાલ્યા, ને તેના પર પડાપડી થઇ.

²⁵ અને એક બાયડી જેને બાર વરસથી લોહીવા હતો,

²⁶ ને જેણે ઘણા વૈદોથી ઘણું સહ્યું હતું, ને પોતાનું બળું ખર્ચી નાખ્યું હતું, ને તેણીનું કંઈ ગુણ લાગ્યો નહોતો, પણ તેથી ઉલટું વધતી માંદી થઇ હતી,

²⁷ તે ઇસુ સંબંધીની વાતો સાંભળીને ભીડમાં તેની પછવાડે આવી, ને તેના લુંગડાને અડકી.

²⁸ કેમકે તેણીએ કહ્યું કે, જો હું માત્ર તેનાં લુંગડાને અડકું તો મારો બચાવ થશે.

²⁹ અને તત્કાળ તેનો રક્તસ્રાવ બંધ થઇ ગયો, ને શરીરમાં તેને લાગ્યું કે હું દરદથી સાજી થઇ છું.

³⁰ અને મારામાંથી પરાક્રમ નીકળ્યો છે એવું પોતાને માલમ પડવાથી, ઇસુએ તરત લોકની ભીડમાં પાછળ ફરીને કહ્યું કે, કોણ મારા લૂગડાંને અડક્યું?

³¹ ને તેના શિષ્યોએ તેને કહ્યું, તું જુએ છે કે, ઘણા લોક તારા પર પડાપડી કરે છે, ને શું તું કહે છે કે, કોણ મને અડક્યું?

³² અને જેણીએ એ કામ કર્યું તેને જોવા સારૂ તેણે આસપાસ નજર ફેરવી.

³³ અને તે બાયડી બીને તથા ધ્રુજીને, તેને જે થયું તે જાણીને આવી, ને તેની આગળ પડીને તેણીએ તેને બધું સાચેસાચું કહ્યું.

³⁴ અને તેણે તેને કહ્યું કે, દીકરી, તારા વિશ્વાસે તને બચાવી છે; શાંતિએ જા, ને તારા દરદથી સાજી થા.

³⁵ તે હજી બોલતો હતો એટલામાં સભાના અધિકારીને ત્યાંથી લોકો આવીને કહે છે કે, તારી દીકરી મરી ગઇ છે, તું હવે ઉપદેશકને તસ્દી શું કરવા દે છે?

³⁶ પણ ઇસુ તે બોલેલી વાતનો ધ્યાન ન આપતાં સભાસ્થાનના અધિકારીને કહે છે કે, બી મા, માત્ર વિશ્વાસ રાખ.

³⁷ અને પીટર, યાકુબ, તથા યાકુબના ભાઇ યોહાન શિવાય, તેણે પોતાની સાથે કોઇને આવવા ન દીધું.

³⁸ અને સભાના અધિકારીના ઘરમાં તેઓ આવે છે; ને ગડબડ તથા રૂદન તાતા બહુ વિલાપ કરનારાઓને જુએ છે.

³⁹ અને તે માંહે આવીને તેઓને કહે છે કે, તમે કેમ ગડબડ કરો છો ને રડો છો? છોકરી મારી નથી ગઇ; પણ ઉંઘે છે.

⁴⁰ અને તેઓએ તેણે હસી કાઢ્યો. પણ સહુને બહાર કાઢીને, છોકરીના માબાપને, તથા જેઓ પોતાની સાથે હતા તેઓને લઇને, જ્યાં છોકરી હતી ત્યાં તે માંહે પેસે છે.

⁴¹ અને છોકરીનો હાથ ઝાલીને તે તેને કહે છે કે, તાલીથા કુમી, જેનો અર્થ એ છે કે, છોકરી, હું તને કહું છું, ઉઠ.

⁴² અને તરત છોકરી ઉઠીને ચાલી; કેમકે તે બાર વરસની હતી; ને તેઓ ઘણા વિસ્મિત થયા.

⁴³ અને તેણે તેઓને તાકીદ કીધી કે કોઇ એ ન જાણે; ને તેણે તેને કંઈ ખાવાનું આપવાની આજ્ઞા કીધી.