¹ અને છ દહાડા પછી ઇસુ પીતરને તથા યાકુબને તથા તેના ભાઇ યોહાનને સાથે લઈને તેમને એક ઉંચા પહાડ પર એકાંત લઇ જાય છે.

² અને તેઓની આગળ તેઓનું રૂપાંતર થયું, એટલે તેનું મ્હો સૂરજના જવું તેજસ્વી થયું, ને તેનાં લૂગડાં અજવાળાના જેવા ઉજળાં થયાં.

³ ત્યારે, જુઓ, મુસા તથા એલીયાહ તેની જોડે વાત કરતાં તેઓને દેખાયા.

⁴ અને પીતરે ઉત્તર આપીને ઇસુને કહ્યું કે, પ્રભુ, આપણે અહીં રહેવું સારૂં છે, જો તારી મરજી હોય તો હું અહીં ત્રણ માંડવા બનાવું; એક તારે કાજે, ને એક મુસાને કાજે,ને એક એલીયાહને કાજે.

⁵ તે બોલતો હતો એટલામાં, જુઓ, એક ચળકતી વાદળીએ તેઓ પર છાયા કીધી; ને જુઓ, વાદળીમાંથી એવી વાણી થઇ કે, એ મારો વહાલો દીકરો છે, એના પર હું પ્રસન્ન છું, તેનું સાંભળો.

⁶ અને શિષ્યોએ તે સાંભળીને ઉંધા પડ્યા, ને બહુજ બીધા.

⁷ ત્યારે ઇસુએ પાસે આવીને તેઓને અડકીને કહ્યું કે, ઉઠો, ને બીહો મા.

⁸ અને તેઓએ પોતાની નજર ઉંચી કરી તો એકલા ઇસુ વિના તેઓએ કોઈને દીઠો નહિ.

⁹ અને તેઓ પહાડ પરથી ઉતરતા હતા, ત્યારે ઇસુએ તેઓને એવી આજ્ઞા કીધી કે, માણસનો દીકરો મુએલામાંથી પાછો ઉઠે ત્યાં સુધી આ જે તમે દીઠું તે કોઈને ના કહેતા.

¹⁰ ત્યારે તેના શિષ્યોએ તેને પુછતાં કહ્યું કે, શાસ્ત્રીઓ કેમ કહે છે કે, એલીયાહે પહેલાં આવવું જોઈએ;

¹¹ અને ઇસુએ ઉત્તર દેતાં તેઓને કહ્યું કે, એલીયાહ આઅવે છે ખરો, ને સઘળું યથાસ્થિત કરશે;

¹² પણ હું તમને કહું છું કે, એલીયાહ આવી ચુક્યો છે; ને તેઓએ તેને ન ઓળખ્યો, પણ જે કંઈ તેઓએ ચાહ્યું તે તેને કીધું; તેમજ માણસનો દીકરો પણ તેઓથી દુઃખ સહેશે.

¹³ ત્યારે શિષ્યો સમજ્યા ક યોહાન બાપ્તિસ્મા કરનાર સંબંધી તેણે તેઓને કહ્યું.

¹⁴ અને જયારે તેઓ લોકની ભીડ પાસે આવ્યા, ત્યારે એક માણસ તેની પાસે આવીને તેની આગળ ઘૂંટણ ટેકીને કહ્યું કે,

¹⁵ ઓ પ્રભુ, મારા દીકરા પર દયા કર, કેમકે તેણે ફેફરાનું દરદ છે, ને તે ઘણી પીડા પામે છે; કેમકે તે ઘણી વાર અગ્નિમાં, ને ઘણી વાર પાણીમાં પડે છે.

¹⁶ અને તેને હું તારા શિષ્યોની પાસે લાવ્યો હતો, પણ તેઓ તેને સાજો કરી ન શક્યા.

¹⁷ ત્યારે ઇસુએ ઉત્તર દેતાં કહ્યું કે, ઓ અવિશ્વાસી તથા આડી પેઢી, ક્યાં સુધી હું તમારે સાથે રહીશ? ક્યાં સુધી હું તમારું સહીશ? તેને મારી પાસે લાવો.

¹⁸ પછી ઇસુએ તે ભૂતને ધમકાવ્યું; ને તે તેનામાંથી નીકળ્યું; ને છોકરો તે ઘડીથી સાજો થયો.

¹⁹ ત્યારે શિષ્યોએ એકાંતમાં ઇસુ પાસે આવીને કહ્યું કે, અમે તેને કેમ કાઢી ન શક્યા?

²⁰ ત્યારે તેણે તેઓને કહ્યું કે, તમારા અવિશ્વાસને લીધે; કેમકે હું તમને ખચિત કહું છું કે, તમને રાઇના દાણા જેટલો વિશ્વાસ હોય તો તમે આ પહાડને કહેશો કે, તું અહીંથી ત્યાં ખસી જા, ને તે ખસી જશે; ને તમને કંઇ અશક્ય થશે નહિ.[[

²¹ પણ પ્રાર્થના તથા ઉપવાસ વગર એ જાત નીકળતી નથી]].

²² અને તેઓ ગાલીલમાં રહેતા હતા ત્યારે ઇસુએ તેઓને કહ્યું કે, માણસનો દીકરો માણસોના હાથમાં સોંપાશે;

²³ ને તેઓ તેને મારી નાખશે, ને ત્રીજે દહાડ તે પાછો ઉઠશે. ત્યારે તેઓ બહુ દલગીર થયા.

²⁴ અને તેઓ કાપરનાહુમમાં આવ્યા, ત્યારે કર લેનારાઓએ પીતરની પાસે આવીને કહ્યું કે, શું તમારો ઉપદેશક [મંદિરના] કારનું નાણું નથી આપતો?

²⁵ તેણે કહ્યું કે, હા. અને ઘરમાં તે આવ્યો ત્યારે [તેના બોલવા] અગાઉ ઇસુએ કહ્યું કે, સીમોન, તને શું લાગે છે, પૃથ્વીના રાજા કોની પાસેથી દાણ અથવા કર લે છે? પોતાના દીકરાઓ પાસેથી કે પારકાઓ પાસેથી?

²⁶ અને પીતરે તેને કહ્યું કે, પારકાઓ પાસેથી; ત્યારે ઇસુએ તેને કહ્યું કે, ત્યારે દીકરાઓ તો છુટા છે.

²⁷ તોપણ આપણે તેઓને ઠોકર ન ખવડાવીએ માટે તું સમુદ્ર કિનારે જઈને ગલ નાખ; ને જે માછલી પહેલી આવે તેને પકડી લે, ને જયારે તેનું મ્હો ઉઘાડીશ ત્યારે તને નાણું મળશે, તે લઈને મારે ને તારે સારૂ તેઓને આપ.