¹ અને ઇસુએ ઉત્તર દેતાં ફરીથી તેઓને દૃષ્ટાંતોમાં કહ્યું કે,

² આકાશનું રાજ્ય એજ રાજાના જેવું ચ, જેણે પોતાના દીકરાના લગ્નનું જમણ કીધું.

³ અને લગ્નમાં નહોતરેલાઓને તેડવા સારૂ તેણે પોતાના ચાકરોને મોકલ્યા, પણ તેઓએ આવવાનું ન ચાહ્યું.

⁴ ફરી તેણે બીજા ચાકરોને મોકલતાં કહ્યું કે, નહોતરેલાઓને કહો, જુઓ, મેં મારૂં જમણ તૈયાર કીધું છે, મારા બળદ તથા પુષ્ટ જનાવરો કાપ્યાં છે, ને સઘળાં વાના તૈયાર છે, લગ્નમાં આવો.

⁵ પણ તેઓએ તે ગણકાર્યું નહિ; ને પોતપોતાના માર્ગે ગયા, એક પોતાના ખેતરમાં, ને બીજા પોતાને વેપારે ગયો;

⁶ અને બાકીનાઓએ તેના ચાકરોને પકડ્યા, ને તેમનું અપમાન કરીને તેમને મારી નાખ્યા.

⁷ પણ રાજા ગુસ્સે થયો, ને તેણે પોતાનું લશ્કર મોકલીને તે ખુનીઓનો નાશ કીધો, ને તેઓનું નગર બાળી નાખ્યું.

⁸ પછી તે પોતાના ચાકરોને કહે છે કે, લગ્નનું જમણ તૈયાર છે ખરું, પણ નહોતરેલા યોગ્ય ન હતા.

⁹ એ માટે તમે રસ્તાઓના નાકા પર જાઓ, ને જેટલા તમને મળે તેટલાને લગ્નમાં બોલાવો.

¹⁰ અને તે ચાકરોએ બહાર રસ્તાઓમાં જઈને ભુંડા ભલા જેટલા તેઓને મળ્યા તે સહગલને એકઠા કીધા, એટલે મેમાનોથી લગ્નની ભરતી થઇ.

¹¹ અને મેમાનોને જોવા સારૂ રાજા માંહે આવ્યો, ત્યારે તેણે ત્યાં લગ્નનો પોશાક પહેર્યા વગરના એક જણને દીઠો.

¹² ત્યારે તે તેને કહે છે કે, ઓ મિત્ર, તું લગ્નના પોશાક વિના અહીં કેમ આવ્યો? ને તે અણબોલ્યો રહ્યો.

¹³ ત્યારે રાજાએ ચાકરોને કહ્યું કે, એના હાથ પગ બાંધીને એને બહારના અંધારામાં ફેંકી દો; ત્યાં રડવું ને દાંત પીસવું થશે.

¹⁴ કેમકે તેડેલા ઘણા, પણ પસંદ કરેલા થોડા છે.

¹⁵ ત્યારે ફરોશીઓએ જઈને તેને શી રીતે વાતમાં સપડાવવો, એ સંબંધી મનસુબો કીધો.

¹⁶ પછી તેઓએ પોતાના શિષ્યોને હેરોદીઓ સુદ્ધાં તેની પાસે મોકલીને કહાવ્યું કે, ઓ ઉપદેશક, અમે જાણીએ છીએ કે તું સાચો છે, ને સાચાઈથી દેવનો માર્ગ શિખવે છે, ને તું કોઈનની દરકાર નથી કરતો, કેમકે માણસોનું મ્હો તું નથી રાખતો.

¹⁷ માટે તું શું ધારે છે? કાઈસારને કર આપવો ઉચિત છે કે નહિ? તે અમને કહે.

¹⁸ પણ ઇસુએ તેઓની ભુંડાઇ જાણીને કહ્યું કે, ઓ ઢોંગીઓ, તમે મારૂં પરીક્ષણ કેમ કરો છો?

¹⁹ કરનું નાણું મને દેખાડો.ત્યારે તેઓ એક દીનાર તેની પાસે લાવ્યા.

²⁰ ત્યારે તે તેઓને કહે છે કે, આ સુરત તથા લેખ કોનાં છે?

²¹ તેઓ તેને કહે છે કે કાઈસારનાં. ત્યારે તે તેઓને કહે છે કે, જે કાઈસારના તે કાઈસારને, તથા જે દેવનાં તે દેવને ભરી આપો.

²² અને એ સાંભળીને તેઓ અચરત થયા, ને તેને મુકીને ચાલ્યા ગયા.

²³ તે દહાડે સાદુકીઓ, જે કહે છે કે પુનરૂત્થાન નથી, તેઓએ તેની પાસે આવીને તેને પુછતાં

²⁴ કહ્યું, ઓ ઉપદેશક, મુસાએ કહ્યું છે કે, જો કોઇ નછોરવો મરી જાય, તો તેનો ભાઇ તેની બાયડી પરણે, ને પોતાના ભાઇને સારૂ વંશ ઉપજાવે.

²⁵ તો અમારામાં સાત ભાઇ હતા, ને પહેલો પરણીને મારી ગયો. અને તે નછોરવો છતાં પોતાના ભાઇને સારૂ પોતાની બાયડી મુકી ગયો.

²⁶ તે પ્રમાણે બીજો તથા ત્રીજો સાતમાં સુધી મારી ગયા.

²⁷ અને સહુથી છેલ્લી તે બાયડી પણ મારી ગઇ.

²⁸ એ માટે પુનરૂત્થાનમાં પેલા સાતમાંથી તે કોણની બાયડી થશે? કેમકે તે સહુની થઇ હતી.

²⁹ ત્યારે ઇસુએ ઉત્તર દેતાં તેઓને કહ્યું કે, ધર્મલેખો તથા દેવનું પરાક્રમ ન જાણતાં તમે ચુકો છો.

³⁰ કેમકે પુનરૂત્થાનમાં તેઓ પરણતા નથી, ને પરણાવતા નથી, પણ આકાશમાંના દૂતો જેવા છે.

³¹ પણ મુએલાંઓના પુનરૂત્થાન સંબંધી દેવે જે તમને કહ્યું તે શું તમે નથી વાંચ્યું?

³² કે હું ઇબ્રાહીમનો દેવ તથા ઇસ્હાકનો દેવ, તથા યાકુબનો દેવ છું; તે મુએલાંઓનો દેવ નથી, પણ જીવતાંઓનો છે.

³³ ત્યારે લોકો એ સાંભળીને તેના બોધથી અચરત થયા.

³⁴ અને જયારે ફરોશીઓએ સાંભળ્યું કે તેણે સાદુકીઓનું મ્હો બંધ કીધું ત્યારે તેઓ એકઠા થયા;

³⁵ અને તેઓમાંથી એક પંડિતે તેનું પરીક્ષણ કરવા સારૂ તેને પુછ્યું કે,

³⁶ ઓ ઉપદેશક, નિયમશાસ્ત્રમાં કયી આજ્ઞા મોટી છે?

³⁷ ત્યારે તેણે તેને કહ્યું કે, પ્રભુ જે તારો દેવ, તે પર તું તારા આખા હૃદયથી, ને તારા આખા જીવથી, ને તારા આખા મનથી પ્રીતિ કર.

³⁸ પહેલી ને મોટી આજ્ઞા એ છે.

³⁹ અને બીજી એના જેવી એ છે કે જેવી પોતા પર તેવી પોતાના પડોસી પર તું પ્રીતિ કર.

⁴⁰ આ બે આજ્ઞા આખા નિયમશાસ્ત્ર તથા ભવિષ્યવાદીઓનો પાયો છે.

⁴¹ અને ફરોશીઓ એકઠા મળેલા હતા, ત્યારે ઇસુએ તેઓને એવું પુછ્યું કે,

⁴² મસીહ સંબંધી તમે શું ધારો છો? તે કોણનો દીકરો છે? તેઓ તેને કહે છે કે, દાઉદનો.

⁴³ તે તેઓને કહે છે, તો દાઉદ આત્માવડે તેને પ્રભુ કેમ કહે છે?

⁴⁴ [જેમ કે,] પ્રભુએ મારા પ્રભુને કહ્યું કે, તારા શત્રુઓને હું તારૂં પાયાસન કરૂં ત્યાં સુધી તું મારે જમણે હાથે બેસ.

⁴⁵ હવે જો દાઉદ તેને પ્રભુ કહે છે, તો તે શી રીતે તેનો દીકરો છે?

⁴⁶ અને એક પણ શબ્દનો ઉત્તર આપી શક્યો નહિ, વળી તે દહાડેથી તેને કંઈ પુછવાને કોઇએ છાતી ચલાવી નહિ.