¹ અને પહાડ પરથી તે ઉતર્યો, ત્યારે અતિ ઘણા લોક તેની પાછળ ગયા.

² અને જુઓ, એક કોઢીઆએ આવીને તેને પગે લાગીને કહ્યું કે, ઓ પ્રભુ, જો તું ચાહે તો મને શુદ્ધ કરી શકે છે.

³ ત્યારે તેણે હાથ લાંબો કર્યો, ને તેને અડકીને કહ્યું, હું ચાહું છું, તું શુદ્ધ થા.અને તરત તે પોતાના કોઢથી શુદ્ધ થયો.

⁴ પછી ઇસુ તેને કહે છે કે, જોજે, તું કોઇને કહીશ મા, પણ જા, યાજકને પોતાને દેખાડ, ને તેઓને માટે સાક્ષી તરીકે, જે અર્પણ મુસાએ ઠરાવ્યું હતું તે ચઢાવ.

⁵ અને ઇસુ કાપરનાહુમમાં પેઠો, ત્યારે એક જમાદારે તેની પાસે આવીને તેને વિનંતી કરતાં કહ્યું કે,

⁶ ઓ પ્રભુ, મારો ચાકર ઘરમાં પક્ષઘાતી પડેલો છે, ને તેને ભારે પીડા થાય છે.

⁷ ત્યારે તે તેને કહે છે કે, હું આવીને તેને સાજો કરીશ.

⁸ અને જમાદારે ઉત્તર દેતા કહ્યું કે, ઓ પ્રભુ, તું મારાં છાપરા તળે આવે એવો હું યોગ્ય નથી; પણ તું કેવળ શબ્દ કહે, એટલે મારો ચાકર સાજો થશે.

⁹ કેમકે હું પણ પરાધીન માણસ છું, ને સિપાઈઓ મારે સ્વાધીન છે; અને એકને હું કહું છું કે, જા, ને તે જાય છે; ને બીજાને, આવ, ને તે આવે છે; ને મારા દાસને કે, એ કર, ને તે કરે છે.

¹⁰ ત્યારે ઇસુ તે સાંભળીને અચરત થયો, ને પાછળ આવનારાઓને તેણે કહ્યું, હું તમને ખચિત કહું છું કે, એટલો વિશ્વાસ મેં ઇસ્રાએલમાં પણ જોયો નથી.

¹¹ અને હું તમને કહું છું કે પૂર્વથી તથા પશ્ચિમથી ઘણા લોક આવશે, ને ઈબ્રાહીમની તથા ઇસહાકની તથા યાકુબની સાથે આકાશના રાજ્યમાં બેસશે;

¹² પણ રાજ્યના દીકરાઓ બહારના અંધારામાં નંખાશે, ત્યાં રડવું ને દાંત પીસવું થશે.

¹³ અને ઇસુએ તે જમાદારને કહ્યું કે, જા, જેવો તે વિશ્વાસ કીધો તેવુંજ તને થાય. અને તેજ ઘડી તેનો ચાકર સાજો થયો.

¹⁴ અને ઇસુએ પીતરના ઘરમાં આવીને તેની સાસુને તાવે માંદી પડેલી દીઠી.

¹⁵ અને તે તેણીની હાથને અડકયો, એટલે તેણીનો તાવ જતો રહ્યો, ને તેણીએ ઉઠીને તેની સેવા કીધી.

¹⁶ અને સાંજ પડી ત્યારે તેઓ ઘણા ભૂતવળગેલાઓને તેની પાસે લાવ્યા, ને તેણે શબ્દથી તે આત્માઓને બહાર કાઢ્યા, ને સઘળાં માંદાઓને સાજા કર્યાં.

¹⁷ એ માટે કે યશાયાહ ભવિષ્યવાદીએ જે કહ્યું હતું તે પુરું થાય કે, તેણે પોતે આપણા મંદવાડ લીધા, ને આપણા રોગ ભોગવ્યા.

¹⁸ અને ઇસુએ લોકોનો મોટો જથો પોતાની આસપાસ દીઠો, ત્યારે પેલે પાર જવાની આજ્ઞા કીધી.

¹⁹ અને એક શાસ્ત્રીએ પાસે આવીને તેને કહ્યું કે, ઓ ઉપદેશક, જ્યાં કહીં તું જઈશ ત્યાં હું તારી પાછળ આવીશ.

²⁰ ત્યારે ઇસુ તેને કહે છે કે, લોકંડાને દર હોય છે, ને આકાશના પક્ષીઓને માળા હોય છે; પણ માણસના દીકરાને માથું તેકવાનો ઠામ નથી.

²¹ અને તેના શિષ્યોમાંથી બીજાએ તેને કહ્યું કે, પ્રભુ, મને રજા આપ કે હું પહેલાં જઈને મારા બાપને દાટું.

²² પણ ઇસુએ તેને કહ્યું કે, તું મારી પાછળ આવ, ને મુએલાઓને પોતાના મુએલાઓને દાટવા દે.

²³ અને હોડી પર તે ચઢ્યો ત્યારે તેના શિષ્યો તેની પાછળ ગયા.

²⁴ અને જુઓ, સમુદ્રમાં એવું મોટું તોફાન થયું કે હોડી મોજાંઓથી ઢંકાઈ ગઇ; પણ તે પોતે ઉંઘતો હતો.

²⁵ ત્યારે તેઓએ તેની પાસે આવીને તેને જગાડીને કહ્યું કે, ઓ પ્રભુ, અમને બચાવ, અમે નાશ પામીએ છીએ.

²⁶ અને તે તેઓને કહે છે, ઓ અલ્પવિશ્વાસીઓ, તમે શા વાસ્તે ભયભીત થયા છો? પછી તેણે ઉઠીને પવનને તથા સમુદ્રને ધમકાવ્યા; ને મહા શાંતિ થઇ.

²⁷ ત્યારે તે માણસોએ અચરત થઈને કહ્યું કે, એ શી તરેહનું માણસ છે કે પવન તથા સમુદ્ર પણ એનું માને છે!

²⁸ અને પેલે પાર ગાડરેનોના દેશમાં તે પહોંચ્યો ત્યારે ભૂત વળગેલા બે માણસ કબરોમાંથી નીકળતા તેને મળ્યા, તેઓ એવા બિહામણા હતા કે તે માર્ગે કોઇથી જવાતું ન હતું.

²⁹ અને જુઓ, તેઓએ બૂમ પાડતાં કહ્યું કે, ઓ દેવના દીકરા, અમારે ને તારે શું છે? સમય અગાઉ તું અમને પીડા દેવાને અહી આવ્યો છે શું?

³⁰ હવે તેઓથી બહુ આધું ઘણાં ભુંડોનું એક ટોળું ચરતું હતું.

³¹ અને ભૂતોએ તેને વિનંતી કરતાં કહ્યું કે, જો તું અમને કાઢે તો ભુંડોના ટોળામાં અમને મોકલ.

³² અને તેણે તેઓને કહ્યું કે, જાઓ. પછી તેઓ નીકળીને ભુંડોમાં પેઠો; ને જુઓ, આખું ટોળું કરાડા પરથી સમુદ્રમાં ઘસી પડ્યું, ને પાણીમાં બુડી મુઉં.

³³ ત્યારે ચરાવનારા નાઠા, ને નગરમાં જઈને તેઓએ સઘળું કહી જણાવ્યું; ને ભૂતવળગેલાઓને શું થયું તે પણ કહ્યું.

³⁴ ત્યારે જુઓ, આખું નગર ઇસુને મળવાને બહાર આવ્યું; ને તેને જોઇને તેઓએ તેને વિનંતી કીધી કે, અમારી સીમોમાંથી જા.