² જો હું બીજાઓને પ્રેરિત ન હોઉં, તોપણ ખરેખરો હું તમને છું. કેમકે પ્રભુમાં તમે મારા પ્રેરિતપણાની મુદ્રા છો.

³ મારી તપાસ કરનારાને મારો પ્રત્યુત્તર એ છે;

⁴ શું અમને ખાવા પીવાનો અધિકાર નથી?

⁵ શું જેવો બીજા પ્રેરિતોને તથા પ્રભુના ભાઇઓને તથા કેફાને છે તેવો મને પણ વિશ્વાસી વહુ સાથે લઇ ફરવાનો અધિકાર નથી?

⁶ અથવા મહેનત ન કરવી એવો અધિકાર કેવળ મને તથા બાર્નાબાસનેજ નથી શું?

⁷ પોતાના ખરચથી કોણ કદી લડાઈમાં જાય છે? કોણ દ્રાક્ષવાડી રોપીને તેનું ફળ ખાતો નથી? અથવા કોણ ટોળું પાળીને ટોળાનું દૂધ ખાતો નથી?

⁸ હું માણસની રીતે એ વાતો બોલું છું શું? કે નિયમશાસ્ત્ર પણ એ વાતો કહેતું નથી શું?

⁹ કેમકે મુસાના નિયમશાસ્ત્રમાં લખ્યું છે, કે પારે ફરનાર બળદના મ્હો પર શેંકી ન બાંધ. શું દેવ બળદની ચિંતા કરે છે?

¹⁰ કે વિશેષ આપણને લીધે તે એમ કહે છે? આપણને લીધે તો લખ્યું છે, કે જે ખેડે છે તે આશાથી ખેડે, ને જે પર કરે છે તે ફળ પામવાની આશાથી કરે.

¹¹ જો અમે તમારે સારૂ આત્મિક વસ્તુઓ વાવી છે, તો અમે તમારી દૈહિક વસ્તુઓ લણીએ એ શું ઘણું છે?

¹² જો બીજાઓ તમારા પર એ અધિકારના ભાગીદાર છે, તો અમે વિશેષે નથી શું? તોપણ એ અધિકાર અમે વાપર્યો નથી, પણ ખ્રીસ્તની સુવાર્ત્તાને કંઈ અટકાવ ન પાડીએ માટે સર્વ ખમીએ છીએ.

¹³ એ શું તમે નથી જાણતા કે જેઓ મંદિરમાં સેવન કરે છે તેઓ મંદિરનું ખાય છે; ને જેઓ હોમવેદી પાસે હાજર રહે છે, તેઓ હોમવેદીના ભાગીદાર છે?

¹⁴ એમજ પ્રભુએ ઠરાવ્યું કે, જેઓ સુવાર્ત્તા પ્રગટ કરે છે, તેઓ સુવાર્ત્તાથી જીવે છે.

¹⁵ પણ એવા કશાનો વહીવટ મેં નથી કર્યો; ને મને એવું મળે, એ સારૂ મેં આ વાતો લખી નથી; કેમકે કોઇ મારો અભિમાન વ્યર્થ કરે, એ કરતાં મરવું તે મારે વાસ્તે સારૂં છે.

¹⁶ કેમકે જો હું સુવાર્ત્તા પ્રગટ કરૂં, તો મને અભિમાનનું કારણ નથી; કેમકે મને અગત્ય પડે છે, ને જો હું સુવાર્ત્તા પ્રગટ ન કરૂં, તો મને હાય હાય થાય છે.

¹⁷ કેમકે જો હું ખુશીથી તે કરૂં, તો મને વેતન મળે છે; પણ જો ખુશીથી નહિ, તો મને કારભાર સોંપાએલો છે.

¹⁸ માટે મારૂં વેતન શું છે? એ કે સુવાર્ત્તા પ્રગટ કરતાં હું ખ્રીસ્તની સુવાર્ત્તા મફત મળે એવું કરૂં, એ માટે કે સુવાર્ત્તામાં જે મારો અધિકાર તે હું વિપરીત રીતે ન ચલાવું.

¹⁹ કેમકે સર્વથી મોકળો છતાં, ઘણાઓને પ્રાપ્ત કરવા સારૂ, મેં પોતાને સર્વનો દાસ કીધો.

²⁰ યહુદીઓને પ્રાપ્ત કરવા સારૂ, હું યહુદીઓમાં યહુદી જેવો થયો; નિયમાધીનોને પ્રાપ્ત કરવા સારૂ, હું નિયમાધીન જેવો;

²¹ નિયમરહિતોને પ્રાપ્ત કરવા સારૂ, નિયમરહિત જેવો થયો; દેવને તો નિયમરહિત નહિ પણ ખ્રીસ્તને નિયમસહિત;

²² અબળોને પ્રાપ્ત કરવા સારૂ, અબળોની સાથે હું અબળ જેવો થયો. હરેક રીતે કેટલાએકને તારવા સારૂ સર્વની સાથે સર્વ જેવો થયો.

²³ હું સુવાર્ત્તાને લીધે બધું કરૂં છું, એ માટે કે હું તેનો સહભાગીદાર થાઉં.

²⁴ શું તમે નથી જાણતા કે અખાડામાં સર્વ દોડનારા દોડે છે, પણ એકનેજ ઇનામ મળે છે? એમ દોડો કે તમને મળે.

²⁵ અને પ્રત્યેક પહેલવાન સર્વ પ્રકારે સ્વદમન કરે છે; તેઓ તો વિનાશી મુગટ પામવા સારૂ કરે છે; પણ આપણે અવિનાશી.

²⁶ એ માટે હું એમ દોડું છું, પણ સંશય રાખનારી પેઠે નહિ; હું મુક્કીએ મારૂં છું, પણ પવનને મારનારની પેઠે નહિ;

²⁷ ને હું મારા શરીરને દબાવું છું, તથા વશ કરૂં છું, રખે બીજાઓને સુવાર્ત્તા પ્રગટ કીધા છતાં હું પોતે નાપસંદ થાઉં.