¹ અને એમ થયું કે, અમે તેઓથી જુદાં થયા પછી હંકારીને પાધરે રસ્તે કોસ આવ્યા, ને બીજે દિવસે રોદસ, ને ત્યાંથી પાતરા આવ્યા.

² અને ફેનીકે જનાર એન વહાણ મળ્યાથી અમે તેમાં બેસીને ઉપડી ગયા.

³ પછી કુપરસ નજરે પડ્યું, એટલે તેને ડાબી ગામ મુકીને અમે સુરિયા ગયા, ને તુરમાં ઉતર્યા; કેમકે ત્યાં વહાણનો માલ ઉતારવાનો હતો.

⁴ અને અમને શિષ્યો મળી આવ્યાથી અમે સાત દિવસ ત્યાં રહ્યા; અને તેઓએ આત્મા [ની સુચના] થી પાઉલને કહ્યું કે, તારે યરુશાલેમમાં પગ મુકવો નહિ.

⁵ અને તે દિવસો પુરા થયા પછી એમ થયું કે અમે નીકળીને આગળ ચાલ્યા, ત્યારે તેઓ સર્વ, બાયડી છોકરાં સુદ્ધાં, શહેર બહાર સુધી અમને વળાવવા આવ્યાં; ને અમે સમુદ્રકાંઠે ઘૂંટણ ટેકવીને પ્રાર્થના કરી,

⁶ ને એક બીજાને ભેટીને અમે વહાણમાં બેઠા, ને તેઓ પાછા ઘેર ગયાં.

⁷ પછી અમે ટુરથી સફર પુરી કરીને તાલેમાઈસ આવી પહોંચ્યા; ને ભાઈઓને ભેટીને એક દિવસ તેઓની સાથે રહ્યા.

⁸ અને બીજે દિવસે અમે [ત્યાંથી] નીકળીને કાઈસારીઆમાં આવ્યા, ને ફીલીપ સુવાર્તિક જે સાતમાંનો એક હતો તેને ઘેર જઈને તેની સાથે રહ્યા.

⁹ હવે આ માણસને ચાર કુંવારી દીકરીઓ હતી, ને તેઓ ભવિષ્યવાદેણો હતી.

¹⁰ અને અમે ત્યાં ઘણા દીવાસ રહ્યા, તેટલામાં અગાબસ નામે એક ભવિષ્યવાદી યહુદાહથી આવ્યો.

¹¹ અને તેણે અમારી પાસે આવીને પાઉલનો કમરબંધ લીધો, ને પોતાના હાથ પગ બાંધીને કહ્યું કે, પવિત્ર આત્મા એમ કહે કે કે, જે માણસનો આ કમરબંધ છે તેને યારુશાલેમમાંના યહુદીઓ આ રીતે બાંધીને વિદેશીઓના હાથમાં સોંપશે.

¹² અને અમે એ સાંભળ્યું, ત્યારે અમે તથા ત્યાંના લોકે પણ તેને યરુશાલેમ ન જવાની વિનંતી કરી.

¹³ ત્યારે પાઉલે ઉત્તર દીધો કે, તમ શું કરવા રડો છો, ને મારું દિલ દુખવો છો? હું to એકલો બંધાવાને નહિ, પણ પ્રભુ ઈસુના નામને સારૂ યરુશાલેમમાં મારવાને પણ તૈયાર છું.

¹⁴ અને તેણે ન માન્યું, ત્યારે પ્રભુની ઈચ્છા પ્રમાણે થાઓ, એમ કહીને અમે છાના રહ્યા.

¹⁵ અને તે દિવસો પછી અમે અમારો સામાન લઇ યરુશાલેમ ગયા.

¹⁶ અને શિષ્યોમાંના કેટલાએક કાઈસારીઆથી અમારી ઉતરવાનું હતું તેને સાથે તેડતા આવ્યા.

¹⁷ અને અમે યારુશાલેમ આવ્યા ત્યારે ભાઈઓએ આનંદથી અમારો આવકાર કીધો.

¹⁸ અને બીજે દિવસે પાઉલ અમારી સાથે યાકૂબને ત્યાં ગયો, ને સઘળા વડીલો હાજર હતા.

¹⁹ અને તેણે તેઓને ભેટીને દેવે તેને સેવા વડે વિદેશીઓમાં જે જે કારવ્યું હતું તે વિગતવાર કહી સંભળાવ્યું.

²⁰ અને તેઓએ તે સાંભળીને દેવની સ્તુતિ કીધી, ને તેને કહ્યું કે, ભાઈ, યહુદીઓમાંના હજારો વિશ્વાસીઓ થયા છે, એ તું જુએ છે, ને તેઓ સર્વ ચુસ્ત રીતે નિયમ પાળે છે.

²¹ અને તેઓએ તારા વિષે સાંભળ્યું છે કે, તું વિદેશીઓન રહેનાર સર્વ યહુદીઓને મુસા [ના નીયમશાસ્ત્ર]નો ત્યાગ કરવાનું શીખવે છે, ને કહે છે કે, તમારે તમારા છોકરાઓની સુન્નત કરાવવી નહિ, ને રીત રીવાજ પ્રમાણે ચાલવું નહિ.

²² તો શું કરવું? લોકો નિશ્ચે સાંભળશે કે તું આવ્યો છે.

²³ માટે અમે તને કહીએ તેમ કર; અમારામાંના ચાર માણસોએ માનતા લીધેલી છે;

²⁴ તેઓને લઈને તેઓ સાથે તું પોતાને શુદ્ધ કર, ને તેઓને સારૂ ખરચ કર, ક તેઓ પોતાના માથાં મુંડાવે; એટલે સઘળા જાણશે કે, તારા વિષે જે તેઓએ સાંભળ્યું છે તેમાં કંઈ સાચું નથી, પરતું તું પોતે પણ નીયમશાસ્ત્ર પાળીને રીત સર ચાલે છે.

²⁵ પણ વિદેશી વિશ્વાસીઓ સંબંધી તો અમે ઠરાવીને લખી મોકલ્યું છે કે, તેઓ મૂર્તિઓને અર્પણ કરેલી વસ્તુઓથી,તથા લોહીથી , તથા ગુંગળાઈને મરેલાથી, તથા વ્યભિચારથી દૂર રહે.

²⁶ ત્યારે પાઉલ તે માણસોને લઈને બીજે દિવસે તેઓની સાથે શુદ્ધ થઈને મંદિરમાં ગયો, ને એવું જાહેર કીધું કે તેઓમાંના હરેકને સારૂ અર્પણ ચઢાવવા આવશે ત્યારેજ શુદ્ધિકરણના દિવસો પુરા થશે.

²⁷ અને તે સાત દિવસ પુરા થવા આવ્યા ત્યારે આસિયાના યહુદીઓએ તેને મંદિરમાં જોઇને સર્વ લોકોને ઉશ્કેરીને તેના પર હાથ નાખ્યા;

²⁸ અને બૂમ પડી કે, રે ઇસ્રાએલી માણસો, સહાય કરો, જે માણસ સર્વ ઠેકાણે લોકોની તથા નિયમશાસ્ત્રની તથા આ જગ્યાની વિરુદ્ધ સઘળાને શીખવે છે તે આ છે; ને વળી તેણે હેલેનીઓને પણ મંદિરમાં લાવીને આ પવિત્ર જગ્યાને અશુદ્ધ કરી છે.

²⁹ કેમકે તેઓએ એફેસી ત્રોફીમસને તેની સાથે શહેરમાં પહેલાં દીઠો હતો, ને પાઉલ તને મંદિરમાં લાવ્યો હશે એમ તેઓએ ધાર્યું.

³⁰ ત્યારે આખું શહેર ખભળી ઉઠ્યું, ને લોકો દોડીને એકઠા થઇ ગયા, ને તેઓએ પાઉલને પકડીને મંદિરમાંથી કાઢ્યો, ને તરત બારણાં બંધ કરવામાં આવ્યાં.

³¹ અને તેઓ તેને મારી નાખવાની તજવીજમાં હતા એટલામાં પલટણના સરદારને સમાચાર મળ્યાં કે, આખા યરુશાલેમમાં હુલ્લડ મચી રહ્યું છે.

³² અને એકદમ સિપાઈઓને તથા સુબેદારોને લઈને તે તેઓ પાસે દોડી આવ્યો, ને તેઓએ સરદારને તથા સિપાઈઓને દીઠાં ત્યારે પાઉલને મારવાનું મૂકી દીધું.

³³ ત્યારે સરદારે પાસે આવીને તેને પકડીને બે સાંકળથી બાંધવાની આજ્ઞા આપી; ને પછી પૂછ્યું કે, એ કોણ છે, ને એણે શું કર્યું છે?

³⁴ ત્યારે લોકોમાંના કોઇએ એક વાત પોકારી, ને કોઈએ બીજી, ને ગડબડના કરણથી તે કંઈ નિશ્ચે જાણી શક્યો નહિ, ત્યારે તેને કિલ્લામાં લઇ જવાની તેણે આજ્ઞા આપી.

³⁵ અને તે પગથિયાં પર ચઢયો ત્યારે એમ થયું કે, લોકોના ઘસારોને લીધે સિપાઈઓને તેને ઉચકી લઇ જવો પાડ્યો;

³⁶ કેમકે લોકોની ભીડ તેઓની પાછળ ને પાછળ ચાલીને બૂમ પાડતી હતી કે, એને મારી નાખો.

³⁷ ન પાઉલને કિલ્લામાં લઇ જતાં હતાં, એટલામાં તેણે સરદારને કહ્યું કે, મને તારી સાથે બોલવાની રજા છે? ત્યારે તેણે કહ્યું કે, શું તું હેલેની ભાષા જાણે છે?

³⁸ મિસરીએ કેટલાક સમય ઉપર ચાર હજાર ખુનીઓનેઉશ્કેરીને ફિતુર કરાવ્યું અને તેઓનો [આગેવાન થઈને] તેઓને બહાર રાન્માંલાઈ ગયો તે શું તું નથી?

³⁹ પણ પાઉલ કહ્યું કે, હું કીલકીના તાર્સસનો યહુદી છું, હું કંઈ અપ્રસિદ્ધ શહેરનો વતની નથી; ને હું તને વિનંતી કરું છું કે, લોકોની આગળ મને બોલવાની રજા આપ.

⁴⁰ અને તેણે તેને રજા આપી, ત્યારે પાઉલે પગથિયાં પર ઉભા રહીને લોકોને હાથે ઇસારો કીધો, ને તેઓ પુરેપુરા ચુપ થઇ ગયા, ત્યારે તેણે હેબ્રી ભાષામાં બોલતા કહ્યું,