¹ ભાઈઓ તથા વડીલો, હવે હું મારા બચાવમાં જે પ્રત્યુતર તમને આપું છે તે સાંભળો.

² અને તેને હેબ્રી ભાષામાં બોલતો સાંભળીને તેઓ વધારે છાના રહ્યા; ત્યારે તેણે કહ્યું કે,

³ હું યહુદી માણસ છું, ને કીલકીના તાર્સસમાં જન્મેલો, પણ અ શેહેરમાં ગમાલીએલના ચરણમાં ઉછરેલો, ને અપના પૂર્વજોના નિયમ પ્રમાણે ચુસ્ત રીતે શીખેલો, ને તમે સર્વ જેવા આજ દેવ વિષે આવેશી છો તેવો હું પણ હતો.

⁴ અને હું આ માર્ગના પુરુષોને તેમજ સ્ત્રીઓને બાંધીને તથા બન્દીખામાંના નાખીને મરણ સુધી સતાવતો હતો.

⁵ અને પ્રમુખ્ય યાજક તથા આખા વડીલ વર્ગ [એ વિષે] મારા શાહેદી છે; વળી એમની પાસેથી ભાઈઓ ઉપર પત્ર લઈને હું દમસ્ક જવા નીકળ્યો, એ માટે કે જેઓ ત્યાં હતા તેઓને પણ બાંધીને શિક્ષા દેવા સારૂ યરુશાલેમમાં લાવું.

⁶ અને ચાલતાં ચાલતાં હું દમસ્ક પાસે પહોંચ્યો, ત્યારે એમ થયું કે લગભગ મધ્યાન્હે મારી આસપાસ આકાશથી એકાએક મોટો પ્રકાશ ચમક્યો.

⁷ ત્યારે હું ભોંય પર પડી ગયો, ને મારી સાથે બોલતી એવી એક વાણી મેં સાંભળી કે, શાઉલ, શાઉલ, તું મને કેમ સતાવે છે?

⁸ ત્યારે મેં ઉત્તર દીધો કે, પ્રભુ, તું કોણ છે? ને તેણે મને કહ્યું કે, હું ઇસુ નાઝારી છું, જેને તું સતાવે છે.

⁹ અને મારી સાથે જે હતા તેઓએ તે પ્રકાશ જોયો to ખરો, પણ મારી સાથે બોલનારની વાણી તેઓએ સાંભળી નહી.

¹⁰ ત્યારે મેં કહ્યું કે, પ્રભુ હું શું કરું? ને પ્રભુએ મને કહ્યું કે, ઉઠીને દમસ્ક જ, ને જે સઘળું તારે કરવાનું ઠરાવેલું છે તે વિષે ત્યાં તને કહેવામાં આવશે.

¹¹ અને તે પ્રકાશના તેજના કારણથી હું દેખી શક્યો નહિ, માટે મારા સાથીઓના હાથ પકડીને હું દમસ્કમાં આવ્યો.

¹² અને અનાન્યા નામે એક માણસ નિયમશાસ્ત્રને ધોરણે સુભક્ત હતો અને જેના વિષે ત્યાં રહેનારા સઘળા યહુદીઓ સારૂ બોલતા હતા.

¹³ તે મારી પાસે આવ્યો, ને તેને મારે પડખે ઉભા રહીને મને કહ્યું કે, ભાઈ શાઉલ તું દેખતો થા. અને તેજ ઘડીએ દેખતો થઈને મેં તેને જોયો.

¹⁴ પછી તેને કહ્યું કે, આપણા પૂર્વજોના દેવે એ માટે તેને પસંદ કીધો છે કે, તું તેની ઈચ્છા જાણે, ને તે ન્યાયીને જુએ, ને તેના મ્હોની વાણી સાંભળે.

¹⁵ કેમકે જે તે જોયું છે, ને સાંભળ્યું કે, તે વિષે સર્વ લોકોની આગળ તું તેનો શાહેદી થશે.

¹⁶ અને હવે તું કેમ ઢીલ કરે છે? ઉઠ ને તેના નામની પ્રાર્થના કરીને બાપ્તિસમાં લે, ને તારાં પાપ ધોઈ નાખ.

¹⁷ પછી એમ થયું કે હું યરુશાલેમમાં પાછો આવ્યો ને મંદિરમાં પ્રાર્થના કરતો હતો, એવામાં મૂર્છાગત થઇ ગયો,

¹⁸ અને [પ્રભુએ] અને દર્શન દેતા કહ્યું કે, ઉતાવળ કર, ને યરુશાલેમથી વહેલો નીકળ, કેમકે મારા વિષે તારી શાહેદી તેઓ માનશે નહિ.

¹⁹ ત્યારે મેં કહ્યું કે, પ્રભુ, તેઓ પોતે જાણે છે કે તારા પર વિશ્વાસ કરનારાઓને હું બંદીખાનામાં નાખતો હતો, અને હરેક સભાસ્થાનમાં તેઓને મારતો હતો;

²⁰ ને તારા શાહેદ સ્તેફનનું લોહી વહેવડાવવામાં આવ્યું ત્યારે હું પણ પાસે ઉભો હતો, ને તેમાં રાજી હતો, ને તેના મારી નાખનારાઓના લુગડાં હું સાચવતો હતો.

²¹ ત્યારે તેણે મને કહ્યું કે, તું ચાલ્યો જા, કેમકે હું તને અહિથીવેળગે વિદેશીઓની પાસે મોકલી દઈશ.

²² અને તેઓએ આટલે સુધી તેની વાત સાંભળી, પછી બૂમ પાડીને કહ્યું કે, એવા માણસને પૃથ્વી પરથી દૂર કરો, કેમકે એ જીવવા યોગ્ય નથી.

²³ અને તેઓ બૂમ પાડતા, તથા પોતાનાં લુગડાં નાખી દેતા, તથા પવનમાં ધૂળ ઉડાવતા હતા;

²⁴ ત્યારે સરદાર તેને કીલ્લામાં લાવવાની આજ્ઞા કીધી, ને તેઓએ શા કરણ માટે તેની સામે એવી બૂમ પાડી,તે જાણવા સારૂ તેને કોરડા મારીને તજવીજ કરવાનું ફરમાવ્યું.

²⁵ અને તેઓએ તેને વાધરીઓથીબાંધ્યો, ત્યારે પાઉલે પાસે ઉભેલા સુબેદારને કહ્યું કે, જે માણસ રૂમી છે, તથા ગુનેગાર ઠરાવવામાં આવ્યો નથી, તેં તમારે કોરડા મારવા શું કાયદેસર છે?

²⁶ અને સુબેદારે તે સાંભળ્યું એટલે તેણે જઈને સરદારને જણાવીને કહ્યું કે, તું શું કરવા માગે છે? એ માણસ to રૂમી છે.

²⁷ ત્યારે સરદારે આવીને તેને કહ્યું કે, મને કહે, તું શું રોમી છે? ને તેને કહ્યું, હા.

²⁸ ત્યારે સરદારે ઉત્તર દીધો કે, મોટી રકમ આપીને આ વતનીપાણાનો હક મેં ખરીદ્યો છે. પણ પુલે કહ્યું, હું to જન્મથી [વતની] છું.

²⁹ ત્યારે જેઓ તેની તજવીજ કરવાને તૈયાર હતા, તેઓ તરત તેને મુકીને ગયા; ને તે રૂમી છે, એ જાણ્યાથી તથા પોતે તેને બંધાવ્યો હતો તેથી સરદાર પણ બીધો.

³⁰ અને યહુદીઓ શા માટે તેના પર દોષ મુકે છે એ ખચિત જાણવા ચાહીને તેણે બીજે દિવસે તેના બંધનો છોડ્યો; ને મુખ્ય યાજકોનેતથા તેઓની આખી ન્યાયસભાને હાજર થવાને આજ્ઞા આપી, પછી પાઉલને લાવીને તેઓની આગળ ઉભો રાખ્યો.