¹ અને બપોરને વખતે તે તંબુના બારણામાં બેઠો હતો ત્યારે યહોવાહે મામરેનાં એલોન ઝાડની પાસે તેને દર્શન આપ્યું.

² અને તેણે આંખો ઉંચી કરીને જોયું, ને જુઓ, ત્રણ પુરુષ તેની પાસે ઉભા હતા, ને તેમને જોઇને તે તેઓને મળવાને તંબુના બારણામાંથી દોડ્યો, ને પ્રણામ કર્યા,

³ ને કહ્યું કે, મારા ઘણી, જો તારી દૃષ્ટિમાં હું હવે કૃપા પામ્યો હોઉં, તો તું પોતાના દાસ પાસેથી જતો ન રહીશ.

⁴ હવે થોડું પાણી લાવવા દો, ને તમે પગ ધુઓ, ને ઝાડ તળે આરામ લો,

⁵ ને હું થોડી રોટલી લાવું, ને તમે પોતાના મન ખુશ કરો; પછી તમે આગળ જજો; કેમકે એજ વાસ્તે તમે પોતાના દાસ પાસે આવ્યા છો; ને તેઓએ કહ્યું કે, જેમ તે બોલ્યો છે તેમ કર.

⁶ અને ઇબ્રાહીમ સારાહની પાસે તંબુમાં ઉતાવળે ગયો, ને કહ્યું, ત્રણ માપ મીડો ઉતાવળે મસળ, ને રોટલી તૈયાર કર.

⁷ અને ઈબ્રાહીમ ઢોર હતા ત્યાં દોડી ગયો, ને એક સારું ને કુમળું વાછરડું લાવીને નોકરને આપ્યું, ને તે વહેલો વહેલો તૈયાર કરવા મંડી ગયો.

⁸ અને તેણે માખણ તથા દૂધ તથા જે વાછરડું તૈયાર કર્યું હતું તે કીને તેઓની આગળ મુક્યા ને પોતે તેઓની પાસે ઝાડ તળે ઉભો રહ્યો, ને તેઓએ ખાધું.

⁹ પછી તેઓએ તેને કહ્યું કે, તારી બાયડી સારાહ ક્યાં છે? તેણે કહ્યું કે, જુઓ, તંબુમાં છે.

¹⁰ અને તે બોલ્યો, હું ખચિત તારી પાસે સમય આવ્યો પાછો આવીશ, ને જો, તારી બાયડી સારાહને દીકરો થશે; ને તેની પછવાડે તમ્બુનું બારણું હતું ત્યાંથી સારાહે તે સાંભળ્યું.

¹¹ હવે ઈબ્રાહીમ તથા સારાહ ઘરડા હતા, ને તેઓને બહુ વર્ષ થયાં હતા, ને સરાહને સ્ત્રીની રીત પ્રમાણે થવાનું બંધ થયું હતું.

¹² અને સારાહ મનમાં હસીને બોલી,હું ઘરડી થઇ, ને મારો ઘણી પણ ઘરડો છે, તે પછી શું મને હર્ષ પ્રાપ્ત થાય?

¹³ ને યહોવાહે ઈબ્રાહીમને કહ્યું કે, સારાહ એ વાત કેહતાં કેમ હસી, કે શું હું મારા ઘડપણમાં ખચિત દીકરો જણીશ?

¹⁴ યહોવાહને શું કઈ અશક્ય છે? ઠરાવેલા કાળમાંહું તારી પાસે સમય પ્રમાણે પાછો આવીશ, ને સારહને દીકરો થશે.

¹⁵ ત્યારે સારાહે નકાર કરને કહ્યું કે, હું તો હસી નથી, કેમકે તે બીધી. પણ તે બોલ્યો, હા તું ખચિત હસી.

¹⁶ અને તે પુરુષો ત્યાંથી ઉઠયા, ને તેઓએ સદોમની ગામ જોયું, ને ઈબ્રાહીમ તેઓને વળાવવા તેઓની સાથે ગયો.

¹⁷ અને યહોવાહે કહ્યું, જે હું કરું છું તે હું ઇબ્રાહીમ થી સંતાડીશ?

¹⁸ કેમકે ઇબ્રાહીમથી ખચિત મોટી તથા સમર્થ દેશજાતિ થશે, ને તેનાથી પૃથ્વીના સર્વ લોકો આશીર્વાદ પામશે.

¹⁹ કેમકે હું તેને જાણું છું, કે તે પોતાના દીકરાઓને તથા પોતા પછી થનાર પોતાના પરિવારને એવી આજ્ઞા આપશે, કે તેઓ ન્યાય તથા ન્યાયકરણ કરવાને યહોવાહનો માર્ગ પાળે, એ માટે કે ઈબ્રાહીમ સંબંધી યહોવાહે જે કહ્યું છે, તે તેને આપે.

²⁰ અને યહોવાહે કહ્યું કે, સદોમ તથા ગમોરાહનો બુમાટો મોટો છે., ને તેઓનાં પાપ અઘોર છે,

²¹ માટે હું હવે ઉતરીશ ને જોઇશ કે જે બુમ મને પહોંચી છે તે પ્રમાણે તેઓનાં સઘળાં કામ થયાં છે કે નહિ, અને એમ નહિ હોય તો માલુમ પડશે.

²² અને તે પુરુષો ત્યાંથી વળીને સદોમ ભણી ગયા, પણ ઈબ્રાહીમ યહોવાહની આગળ હજુ ઉભો રહ્યો.

²³ અને ઈબ્રાહીમ પાસે આવ્યો, ને બોલ્યો, શું તું દુષ્ટોની સાથે ન્યાયીઓનો પણ નાશ કરશે?

²⁴ કદાચ તે નગરમાં પચાસ ન્યાયી હશે, તો શું તું તેનો નાશ કરશે ને તેમાંના પચાસ ન્યાયીને લીધે તે જગ્યા નહિ બચાવે?

²⁵ એવી રીતે કરવું તારાથી વેગળું થાઓ, એટલે દુષ્ટોની સાથે ન્યાયીઓનો સંહાર કરવી, અને એમ ન્યાયીઓને દુષ્ટોની બરાબર કરવા, એ તારાથી વેગળું થાઓ; આખી પૃથ્વીનો ન્યાયાધીશ શું ન્યાય નહિ કરશે?

²⁶ અને યહોવાહે કહ્યું,જો પચાસ ન્યાયી સદોમ નગરમાં જડે, તો તેઓને સારું હું આખી જગ્યાને બચાવીશ.

²⁷ અને ઈબ્રાહીમ ઉત્તર દઈને બોલ્યો, જો,હવે હું ધૂળ તથા રાખ ચાત પ્રભુની આગળ બોલવાની હિંમત ધરું છું;

²⁸ કદાચ પચાસ ન્યાયીમાં પાંચ ઓછો હોય, તો શું પાંચની ખોટને લીધે તું તે નગરનો નાશ કરશે? ને તે બોલ્યો, જો મને ત્યાં પીસ્તાળીસ જડે, તો હું તેનો નાશ નહિ કરીશ.

²⁹ અને તેણે ફરી તેને કહ્યું, કદાચિત ત્યાં ચાળીસ જડે તો? ત્યારે તેણે કહ્યું, ચાળીસને લીધે હું એમ નહિ કરીશ.

³⁰ અને તેણે કહ્યું કે, પ્રભુને રોષ ના ચઢે, તો હું ફરી બોલું; કદાચિત ત્યાં ત્રીસ જડે તો? તેને કહ્યું, જો ત્યાં ત્રીસ જશે, તેઓ હું એમ નહિ કરીશ.

³¹ અને તેણે કહ્યું કે, હવે જો, મેં પ્રભુ આગળ બોલવાની હિમ્મત ધરી છે; કદાચિત ત્યાં વીસ જડે તો? તેને કહ્યું, વીસને લીધે પણ હું તેનો નાશ નહિ કરીશ.

³² અને તેણે કહ્યું, પ્રભુને રોષ ન ચઢે તો ફરીથી એકજ વાર બોલું; કદાચિત ત્યાં દસ જડે તો? તેણે કહ્યું કે, દસને લીધે પણ હું તેનો નાશ નહિ કરીશ.

³³ અને યહોવાહ ઈબ્રાહીમની સાથે વાત પૂરી કરીને ચાલ્યો ગયો, ને ઈબ્રાહીમ પોતાને ત્યાં પાછો ગયો.