¹ હવે તેજ સમયે ત્યાં કેટલાએક હાજર હતા કે જેઓએ પીલાતે જે ગાલીલીઓનું લોહી તેઓના યજ્ઞો સાથે ભેળી દીધું હતું તેઓ વિષે તેને કહ્યું.

² અને તેણે તેઓને ઉત્તર આપતા કહ્યું કે, એ ગાલીલીઓ પર એવી [વિપત્તિઓ] પડી તેથી તેઓ બધા ગાલીલીઓ કરતાં વિશેષ પાપી હતા, એમ તમે ધારો છે શું?

³ હું તમને કહું છું કે ના; પણ જો તમે પસ્તાવો કરશો નહિ, તો તમે સર્વ તેજ પ્રમાણે નાશ પામશો.

⁴ અથવા સીલોઅમમાં જે અરાઢ માણસ પર બુરજ પડ્યો, ને તેઓને મારી નાખ્યા, તેઓ યરૂશાલેમમાંના સર્વ રહેવાસી કરતાં વિશેષ ગુન્હેગાર હતા, એમ તમે ધારો છો શું?

⁵ હું તમને કહું છું કે ના; ણ જો તમે પસ્તાવો કરશો નહિ, તો તમે સર્વ તેમજ નાશ પામશો.

⁶ અને તેણે આ દૃષ્ટાંત કહ્યું કે, કોઈએકની પોતાની દ્રાક્ષવાડીમાં રોપેલી એક અંજીરી હતી; અને તે તેના પરથી ફળ શોધતો આવ્યો, પણ એકે જડ્યું નહિ.

⁷ ત્યારે તેણે દ્રાક્ષવાડીના માળીને કહ્યું કે, જો, આ ત્રણ વરસથી આ અંજીરી પરથી હું ફળ શોધતો આવ્યો છું ને એકે જડતું નથી; તેને કાપી નાખ; ને વળી ભોંય કેમ નકામી રોકે છે?

⁸ ને તે તેને ઉત્તર આપતા કહે છે કે, સાહેબ, તેને આ વરસ પર રહેવા દે, એટલામાં હું તેની આસ પાસ ખોદું, ને ખાતર નાખું;

⁹ ને જો ત્યાર પછી તેને ફળ આવે તો ઠીક; નહિ તો તેને કાપી નાખજે.

¹⁰ અને વિશ્રામવારે તે એક સભાસ્થાનમાં બોધ કરતો હતો.

¹¹ અને જુઓ, અરાઢ વરસથી જેણે મંદવાડનો આત્મા વળગેલો એવી એક બાયડી હતી; તે કુબડી હતી, પણ કોઈ પણ રીતે સીધી ઉભી થઇ શકતી નહિ.

¹² અને ઇસુએ તેને જોઇને તને બોલાવી, અને તેને કહ્યું કે, બાઈ, તારા મંદવાડથી તું છુટી થઇ છે.

¹³ અને તેણે તેના પર હાથ મુક્યા; ને તરત તે ટટાર થઇ, ને દેવની સ્તુતિ કીધી.

¹⁴ અને વિશ્રામવારે ઇસુએ તેને સાજી કીધી, માટે સભાસ્થાનના અધિકારીએ ગુસ્સે થઈને ઉત્તર આપતાં લોક્કોને કહ્યું કે, છ દહાડા છેકે જેમાં માણસોને કામ કરવું જોઈએ, એ માટે તે [દિવસો]એ તમે આવીને સાજા થાઓ, પણ વિશ્રામવારે નહિ.

¹⁵ પણ પ્રભુએ તેને ઉત્તર આપતા કહ્યું કે, ઓ ઢોંગીઓ, તમારામાંનો હરેક પોતપોતાના બળદને તથા ગધેડાને કોડમાંથી છોડીને વિશ્રામવારે પાવા સારૂ લઇ જતો નથી શું?

¹⁶ ને આ બાયડી જે ઈબ્રાહીમની દીકરી છે, ને જેણે, જુઓ, શેતાને અરાઢ વરસથી બાંધી રાખી હતી, તેને વિશ્રામવારે આ બંધનથી છોડવી જોઈતી ન હતી શું?

¹⁷ ને તેણે એ વાતો કહી ત્યારે તેના બધા સામેવાળા લજવાયા; ને જે બધાં મહિમાવંત કામો તેનાથી કરાયાં તેને લીધે બધા લોકો હર્ષ પામ્યા.

¹⁸ એ માટે તેણે કહ્યું કે, દેવનું રાજ્ય શાના જેવું છે? ને હું તેને શાની ઉપમા આપું?

¹⁹ તે રાઈના બી જેવું છે, જેણે એક જણે લઈને પોતાની વાડીમાં નાખ્યું, ને તે વધીને મોટું ઝાડ થયું, ને આકાશની પક્ષીઓએ તેની ડાળીઓ પર વાસો કીધો.

²⁰ અને વળી તેણે કહ્યું કે, હું દેવની રાજ્યને શાની ઉપમા આપું?

²¹ તે ખમીર જેવું હે, જેણે એક બાયડીએ લઈને ત્રણ માપ લોટમાં ઘાલ્યું, ને પરિણામે તે બધો ખમીરવાળો થયો.

²² અને તે યરૂશાલેમ ભણી મુસાફરી કરતાં શહેરે શહેર તથા ગામે ગામ બોધ કરતો ગયો.

²³ અને એક જણે તેને કહ્યું કે, પ્રભુ, તારણ પામનાર થોડા છે શું? ને તેણે તેઓને કહ્યું કે,

²⁴ સાંકડા બારણામાં થઈને પેસ્વને કષ્ટ કરો, કેમકે હું તમને કહું છું કે ઘણા પેસવા ચાહશે, પણ [પેસી] શકશે નહિ.

²⁵ જયારે ઘરઘણી ઉઠીને બારણું બંધ કરશે, ને તમે બહાર ઉભા રહીને બારણું ઠોકવા માંડશો, ને કહેશો કે, પ્રભુ, અમારે સારૂ ઉઘાડ; ને તે તમને ઉત્તર આપતા કહેશે કે, હું તમને જાણતો નથી કે તમે ક્યાંના છો;

²⁶ ત્યારે તેમે કહેવા લાગશો કે, અમે તારી સમક્ષ ખાધું પીધું હતું, ને તે અમારા રસ્તાઓમાં બોધ કીધો હતો.

²⁷ અને તે કહેશે કે, હું તમને કહું છું કે તમે ક્યાંના છો એ હું જાણતો નથી; રે અન્યાય કરનારા, તમે સર્વ મારી પાસેથી જાઓ.

²⁸ જયારે તમે ઈબ્રાહીમને તથા ઇસ્હાકને તથા યાકુબને તથા બધા ભવિષ્યવાદીઓને દેવના રાજ્યમાં જોશો, ને પોતાને બહાર કાઢી મુકેલા [જોશો], ત્યારે રડવું તથા દાંત પીસવું થશે.

²⁹ અને તેઓ પૂર્વ તથા પશ્ચિમથી, ને ઉત્તર તથા દક્ષિણથી આવશે, ને દેવના રાજ્યમાં બેસશે.

³⁰ અને, જુઓ, [કેટલાક] જે છેલ્લા તેઓ પહેલા થશે, ને [કેટલાક] જે પહેલા તેઓ છેલ્લા થશે.

³¹ તેજ ઘડીએ કેટલાએક ફરોશીઓએ તેની પાસે આવીને કહ્યું કે, અહીંથી નીકળી જા, કેમકે હેરોદ તને મારી નાખવા ચાહે છે.

³² અને તેણે તેઓને કહ્યું કે, તમે જઈને તે લોકંડાને કહો, જુઓ, આજ તથા કાલ હું ભૂતો કાઢું છું, ને રોગ મટાડું છું, ને ત્રીજે [દહાડે] હું સંપૂર્ણ કરાઈશ.

³³ તોપણ આજ તથા કાલે તથા પરણ દહાડે મારે ચાલવું જોઈએ, કેમકે કોઈ ભવિષ્યવાદી યરુશાલેમની બહાર નાશ પામે એવું થઇ શકતું નથી.

³⁴ ઓ યરૂશાલેમ, યરૂશાલેમ, ભવિષ્યવાદીઓને મારી નાખનાર તથા તારી પાસે મોકલેલાઓને પત્થર મારનાર, જેમ મરઘી પોતાનાં બચ્ચાં પાંખો તળે એકઠાં કરે છે, તેં મેં કેટલીવાર તારાં છોકરાને એકઠાં કરવાનું ચાહ્યું, પણ તમે ચાહ્યું નહિ!

³⁵ જુઓ, તમારૂં ઘર તમારે સારૂ [ઉજળ કરી] મુકાયું છે, ને હું તમને કહું છું કે, તમે કહેશો કે પ્રભુને નામે જે આવે છે તેને ધન્ય છે, ત્યાં સુધી તમે મને જોશો નહિ.