¹ લોકને પોતાની બધી વાતો કહી સંભળાવ્યા પછી તે કાપરનાહુમમાં આવ્યો.

² આને એક સુબેદારનો ચાકર જે તેને વહાલો હતો તે માંડો થઈને મરવાની અણી પર હતો.

³ અને ઇસુ સંબંધી તેણે સાંભળ્યું ત્યારે યહુદીઓના વડીલોને તેની પાસે મોકલીને તેને વિનંતી કીધી કે, તું આવીને મારા ચાકરને બચાવ.

⁴ અને તેઓએ ઇસુની પાસે આવીને તેને આગ્રહથી વિનંતી કરતા કહ્યું કે, તેને સારૂ તું આવું કરે તેને તે યોગ્ય છે;

⁵ કેમકે કે તે આપણા લોક પર પ્રેમ રાખે છે, ને તેને પોતે આપણે સારૂ આપણું સભાસ્થાન બંધાવ્યું છે.

⁶ અને ઇસુ તેઓની સાથે ગયો. અને તે હવે ઘરથી વેળગો ન હતો એટલામાં સુબેદારે તેની પાસે મત્રો મોકલીને કહેવડાવ્યું કે, પ્રભુ, તું તસ્દી ન લે, કેમકે તું મારા છાપરા તળે આવે. એવો હું યોગ્ય નથી;

⁷ એ કારણથી મેં પણ તારી પાસે આવવા પોતાને યોગ્ય ગણ્યો નહિ; પણ તું શબ્દ બોલ, એટલે મારો ચાકર સાજો થશે.

⁸ કેમકે હું પણ તાબેદાર માણસ ઠરેલો છું; ને મારે પોતાને તાબે સિપાઈઓ છે; ને હું એકને કહું છું કે, જા, ને તે જાય છે; ને બીઈજાને કહું છું કે, આવ, ને તે આવે છે; ને મારા ચાકરને કહું છું કે આ કર, ને તે કરે છે.

⁹ અને એ વાત સાંભળીને ઇસુ તેનાથી અચરત થયો, ને ફરીને પોતાની પાછળ આવેલા લોકને તેણે કહ્યું કે, હું તમને કહું છું કે, એટલો બધો વિશ્વાસ ઇસ્રાએલમાં પણ મારા જોવામાં આવ્યો નથી.

¹⁰ અને જેઓને મોકલ્યા હતા તેઓ પાછા ઘેર આવ્યા ત્યારે તેઓએ માંદા ચાકરને સાજો થએલો જોયો.

¹¹ અને એમ થયું કે, થોડી મુદત પછી નાઈન નામના શહેરમાં તે ગયો, ને તેના શિષ્યો તથા ઘણા લોક પણ તેની સંઘાતે ગયા.

¹² હવે શ્શેરની ભાગળ પાસે તે આવ્યો ત્યારે, જુઓ, એક મુએલા માણસને બહાર લઇ જતા હતા; ને તેની માનો એકનોએક દીકરો હતો, ને તે વિધવા હતી; ને શહેરના ઘણા લોક તેણીની સાથે હતા.

¹³ અને તેને જોઇને પ્રભુને તેના પર કરુણા આવી, ને તેણે તેને કહ્યું કે, રડ મા.

¹⁴ અને તે પાસે આવીને ઠાઠડીને અડકયો; ને ખાંધિયા ઉભા રહ્યા. અને તેને કહ્યું કે, જુવાન, હું તને કહું છું કે, ઉઠ.

¹⁵ અને જે મુએલો હતો તે બેઠો થયો, ને બોલવા લાગ્યો. અને તેણે તેને તેની માને સોંપ્યો.

¹⁶ અને સઘળાને ભય લાગ્યો, ને તેઓએ દેવની સ્તુતિ કરીને કહ્યું કે, એક મોટો ભવિષ્યવાદીઆપણામાં ઉભો થયો છે, ને દેવે પોતાના લોક પર નજર કીધી છે.

¹⁷ અને તેના સંબંધીની આ વાત આખા યહુદાહમાં તથા આસપાસના સઘળા પ્રદેશમાં ફેલાઈ ગઈ.

¹⁸ અને યોહાનના શિષ્યોએ એ સર્વ વાતો વિષે તેને કહ્યું.

¹⁹ અને યોહાને પોતાના શિષ્યોમાંના બેને પોતાની પાસે બોલાવીને તેઓને પ્રભુની પાસે મોકલીને પુછાવ્યું કે, જે આવનાર છે તે શું તું છે, કે અમે બીજાની વાટ જોઈએ?

²⁰ ને તે માણસોએ તેની પાસે અવ્વીને કહ્યું કે, બાપ્તિસમા કરનાર યોહાને તારી પાસે અમને એવું પુછવા મોકલ્યા છે કે, જે આવનાર છે તે શું તું છે, કે અમે બીજાની વાટ જોઈએ?

²¹ ને તેજ વેળાએ [ નાના પ્રકારના] રોગથી તથા પીડાથી તથા ભુંડા આત્માઓથી તેણે ઘણાઓને સજા કીધા, ને ઘણા આંધળાઓને તેને દેખતા કીધા.

²² અને તેણે તેઓને ઉત્તર આપતાં કહ્યું કે, જે જે તમે જોયું તથા સાંભળ્યું તે જઈને યોહાનને કહીં સંભળાવો; એટલે આંધળા દેખાતા થાય છે, લુલા ચાલતા થાય છે, કોઢિયા શુદ્ધ કરાય છે, અને બહેરા સાંભળતા થાય છે, મુએલાને ઉઠાડવામાં આવે છે, દરિદ્રીઓને સુવાર્તા પ્રગટ કરાય છે,

²³ અને જે મારા સંબંધી ઠોકર નહિ ખાશે, તેને ધન્ય છે.

²⁴ અને યોહાનના કસદો ગયા પછી તે લોકને યોહાન સંબંધી કહેવા લાગ્યો કે, રાનમાં તમે શું જોવા ગયા હતા? શું પવનથી હાલતા બરુને?

²⁵ પણ તમે શું જોવા ગયા હતા? શું ઝીણાં લૂગડાં પહેરેલા માણસને? જુઓ, જે ભભકાદાર લૂગડાં પહેરે છે તથા એશઆરામ ભોગવે છે, તેઓ રાજદરબારમાં હોય છે.

²⁶ પણ તમે શું જોવા ગયા હતા? શું ભવિષ્યવાદીને? હું તમને કહું છું કે, હા, ભવિષ્યવાદી કરતાં જે ઘણો વિશેષ, તેને.

²⁷ જેના સંબંધી લખ્યું છે કે, જુઓ, હું મારા દૂતને તારા મ્હો આગળ મોકલું છું, કે જે તારી આગળ તારો માર્ગ સિદ્ધ કરશે, તે એજ છે.

²⁸ હું તમને કહું છું કે, બાયડીઓથી જેઓ જન્મ્યા છે, તેઓમાં યોહાન કરતો કોઈ મોટો નથી, તોપણ દેવના રાજ્યમાં જે માત્ર નાનો છે, તે તેના કરતાં મોટો છે.

²⁹ એ સાંભળીને સર્વ લોક તથા દાણીઓ જેઓ જેઓ યોહાનના બાપ્તિસ્માથી બાપ્તિસ્મા પામેલા હતા, તેઓએ દેવને યથાર્થ માન્યો.

³⁰ પણ ફરોશીઓ તથા પંડિતો તેનાથી બાપ્તિસ્મા પામ્યા ન હતા માટે તેઓએ પોતા સંબંધી દેવનો ઈરાદો નકાર્યો.

³¹ માટે આ પેઢીના માણસોને હું શાની ઉપમા આપું? ને તેઓ કોના જેવા છે?

³² તેઓ છોકરા જેવા છે કે જેઓ ચૌટામાં બેસીને એક બીજાને ઢાંક મારીને કહે છે કે, અમે તમારી આગળ વાંસળી વગાડી, પણ તમે નાચ્યાં નહિ; અમે વિલાપ કીધો, પણ તમે રડ્યાં નહિ.

³³ કેમકે યોહાન બાપ્તિસ્મા કરનાર રોટલી ખાતો કે દ્રાક્ષરસ પીતો આવ્યો નથી, ને તમે કહો છો કે તેને ભૂત વળગ્યું છે.

³⁴ માણસનો દીકરો ખાતો પીતો આવ્યો છે, ને તમે કહો છો કે, જુઓ, ખાવરો ને દારૂબાજ માણસ, દાણીઓનો તથા પાપીઓનો મિત્ર!

³⁵ પણ જ્ઞાન પોતાનાં સઘળાં છોકરાંથી યથાર્થ ઠરે છે.

³⁶ અને ફરોશીઓમાંના એકે પોતાની સાથે જમવા સારૂ તેને વિનંતી કીધી. અને ફરોશીના ઘરમાં જઈને તે જમવા બેઠો.

³⁷ અને, જુઓ, એ શહેરમાં એક પાપી બાયડી હતી; તેણીએ જયારે જાણ્યું કે ફરોશીને ઘેર તે જમવા બેઠો છે, ત્યારે અત્તરની સંગેમરમરની ડબ્બી લાવીને,

³⁸ તેના પગ પાસે રડતી રડતી પછવાડે ઉભી રહી, ને પોતાનાં આસુંએ તેના પગ પલાળવા તથા પોતાના માથાના ચોટલાએ લુછવા લાગી, ને તેના પગને ચુમ્યા, ને અત્તર ચોળ્યું.

³⁹ હવે તે જોઇને જે ફરોશીએ તેને નહોતર્યો હતો તે મનમાં એમ કહેવા લાગ્યો કે, જો આ માણસ ભવિષ્યવાદી હોત, તો આ બાયડી કે તને અડકે છે, તે કોણ ને કેવી છે, તે જાણત, એટલે કે એ પાપી છે.

⁴⁰ અને ઇસુએ તેને ઉત્તર આપતા કહ્યું કે, સીમોન, મારે તને કંઈ કહેવું છે.અને તેણે કહ્યું કે, ઉપદેશક, કહે.

⁴¹ એક લેણદારને બે દેવાદાર હતા; એકને પાંચસે દીનારનું દેવું, ને બીજાને પચાસનું હતું.

⁴² જયારે તેઓની પાસે કંઈ વાળી આપવાનું ન હતું, ત્યારે તેણે બેહુને માફ કીધું. તો તેઓમાંનો કોણ તેના પર વિશેષ પ્રેમ રાખશે?

⁴³ સીમોને ઉત્તર આપતા કહ્યું કે, મને લાગે છે કે જેને તેણે વિશેષ માફ કીધું તે. અને તેણે કહ્યું, તેં વાજબી નિર્ણય કર્યો.

⁴⁴ અને તેણે પેલી બાયડી તરફ મ્હો ફેરવીને સીમોનને કહ્યું કે, આ બાયડી તું જુએ છે? હું તારે ઘેર આવ્યો ત્યારે મારા પગને સારૂ તેં મને કંઈ પાણી આપ્યું નહિ; પણ એણીએ મારા પગ આંસુએ પલાળીને તેમને પોતાના માથાના ચોટલાએ લૂછ્યા છે.

⁴⁵ તેં મને ચુંબન કીધું નહિ; પણ હું માંહે આવ્યું તે વેળાથી એ મારા પગ ચુમ્યાજ કરે છે.

⁴⁶ તે મારે માથે તેલ ચોળ્યું નહિ; પણ એણીએ મારા પગે અત્તર ચોળ્યું છે.

⁴⁷ એ માટે હું તને કહું છું કે, એનાં પાપ જે ઘણાં છે તેઓની માફી થઇ છે; કેમકે એણીએ ઘણો પ્રેમ રાખ્યો; પણ જેને થોડું માફ થયું છે તે થોડો પ્રેમ રાખે છે.

⁴⁸ અને તેને એણીને કહ્યું કે, તારાં પાપ માફ થયાં છે.

⁴⁹ અને તેની સાથે જેઓ ખાવા બેઠા હતા, તેઓ પોતાના મનમાં કહેવા લાગ્યા કે, એ કોણ છે જે પાપને પણ માફ કરે છે?

⁵⁰ ને તેણે તે બાયડીને કહ્યું કે, તારા વિશ્વાસે તને બચાવી છે; શાંતિએ જા.