¹ હવે બે દહાડા પછી પાસ્ખા તથા બેખમીરી રોટલીનું પર્વ હતું; ને કેવી રીતે તેને દગાથી પકડીને મારી નાખે, એ વિષે મુખ્ય યાજકો તથા શાસ્ત્રીઓ શોધ કરતાં હતા.

² કેમકે તેઓએ કહ્યું કે, પર્વમાં નહિ, રખે કદાપિ લોકોનું હુલ્લડ થાય.

³ અને જયારે તે બેથાનીઆમાં, સીમોન કોઢિયાના ઘરમાં હતો, અને ખાવા બેઠો હતો, ત્યારે એક બાયડી જટામાંસીના અતિ મૂલ્યવાન અત્તરની ભરેલી સંગેમરમરની ડબ્બી લઇને આવી, ને એ ડબ્બી ભાંગીને તેણીએ તેના માથા પર તે રેડ્યું.

⁴ પણ કેટલાએક પોતાના મનમાં નારાજ થઇને કહેવા લાગ્યા કે, અત્તરનો બગાડ શા માટે કીધો?

⁵ કેમકે એ અત્તર ત્રણસે દીનાર કરતાં વધારે કિમ્મતે વેચી શકાત, ને દરિદ્રીઓને અપાત. અને તેઓએ તેણીની વિરુદ્ધ કચકચ કીધી.

⁶ પણ ઇસુએ કહ્યું કે, એને રહેવા ડો; અને કેમ સતાવો છો? એણીએ મારા પ્રત્યે ભલું કામ કર્યું છે.

⁷ કેમકે દરિદ્રીઓ સદા તમારી સાથે છે, ને જયારે તમે ચાહો ત્યારે તેઓનું ભલું કરી શકો છો; પણ હું સદા તમારી સાથે નથી.

⁸ જે તેનાથી બની શક્યું, તે તેણીએ કર્યું છે; દફનને સારૂ અગાઉથી તેણીએ મારા શરીરને અત્તર ચોળ્યું છે.

⁹ વળી હું તમને ખચિત કહું છું કે, આખા જગતમાં, જ્યાં કંઈ સુવાર્ત્તા પ્રગટ કરાશે, ત્યાં આ સ્ત્રીએ જે કર્યું છે, તે એની યાદગીરીમાં કહેવામાં આવશે.

¹⁰ અને બારમાંનો એક, એટલે યહુદા ઇસકારીઓત, મુખ્ય યાજકોની પાસે ગયો, એ સારૂ કે તે તેને તેઓના હાથમાં સોંપે.

¹¹ અને તેઓ તે સાંભળીને ખુશહ થયા; ને તેના પૈસા આપવાનું વચન આપ્યું. અને તેને પરસ્વાધીન કરવાનો લાગ શોધતો હતો.

¹² અને બેખમીરી રોટલીના પર્વને પહેલે દહાડે, જયારે લોકો પાસ્ખા યજ્ઞ કરતાં હતા, ત્યારે તેના શિષ્યો તેને કહે છે કે, તું પાસ્ખા ખાય માટે અમે ક્યાં જઈને તૈયારી કરીએ, એ વિષે તારી શી ઈચ્છા છે?

¹³ અને તે પોતાના શિષ્યોમાંના બેને મોકલે છે, ને તેઓને કહે છે કે, શહેરમાં જાઓ, ને પાણીના ગાગેર લઇ જતો એક માણસ તમને મળશે; તેની પાછળ જાઓ;

¹⁴ ને જ્યાં તે પેસે, ત્યાં ઘરઘણીને કહો, ઉપદેશક કહે છે કે, મારી ઉતરવાની ઓરડી ક્યાં છે, કે જેમાં હું મારા શિષ્યો સાthe પાસ્ખા ખાઉં?

¹⁵ ને તે પોતે તમને એક મોટી મેડી સણગારેલી ને તૈયાર કરેલી દેખાડશે; ત્યાં આપણે સારૂ તૈયાર કરો.

¹⁶ અને શિષ્યો નીકળીને શહેરમાં આવ્યા, ને જેવું તેણે તેઓને કહ્યું હતું તેવું તેઓને મળ્યું; ને તેઓએ પાસ્ખા તૈયાર કીધું.

¹⁷ અને સાંજ પડી ત્યારે બારની સાથે તે આવે છે;

¹⁸ અને તેઓ બેસીને ખાતાં એટ, ત્યારે ઇસુએ કહ્યું કે, હું તમને ખચિત કહું છું કે, તમારામાંનો એક, જે મારી સાથે ખાય છે, તે મને પરસ્વાધીન કરશે.

¹⁹ તેઓ શોકાતુર થવા લાગ્યા; ને એક પછી એક તેને કહેવા લાગ્યા કે, શું તે હું છું?

²⁰ ને તેણે તેઓને કહ્યું કે, બારમાંનો એક, જે મારી સાથે થાળીમાં બોળે છે તેજ તે છે.

²¹ કેમકે માણસના દીકરા સંબંધી જેમ લખ્યું છે તેં તે જાય છે ખરો; પણ જેનાથી માણસનો દીકરો પરસ્વાધીન કાર્ય છે, તે માણસને હાય હાય; જો તે માણસ જન્મ્યો ન હોત, તો તે તેને માટે સારૂ હોત.

²² અને તેઓ ખાતાં હતા, ત્યારે તેણે રોટલી લઇને ને આશીર્વાદ માગીને તે ભાંગી, ને તેઓને આપી; ને કહ્યું કે, લો, આ મારું શરીર છે.

²³ અને વાટકો લઈને તથા સ્તુતિ કરીને તેણે તેઓને આપ્યો; ને બધાએ તેમાંનું પીધું.

²⁴ અને તેણે તેઓને કહ્યું કે, કરારનું આ મારું રક્ત છે, જે ઘણાને લીધે વહેવડાવ્યું છે.

²⁵ હું તમને ખચિત કહું છું કે, જે દહાડે હું દેવના રાજ્યમાં નવો પીશ, તે દહાડા સુધી હું ફરી દ્રાક્ષનો રસ પીનાર નથી.

²⁶ અને ગીત ગાયા પછી તેઓ જૈતુનના પહાડ પર ગયા.

²⁷ અને ઇસુ તેઓને કહે છે કે, તમે સહુ ઠોકર ખાશો, કેમકે એવું લખ્યું છે કે, હું પાળકને મારીશ, ને ઘેટાં વેરાઈ જશે.

²⁸ પરતું મારા પાછાં ઉઠ્યા પછી હું તમારી અગાઉ ગાલીલમાં જઈશ.

²⁹ પણ પીતરે તેને કહ્યું કે, અગર જો સઘળાં ઠોકર ખાય તોપણ હું નહિ.

³⁰ અને ઇસુ તેને કહે છે એ, હું તને ખચિત કહું છું કે, આજની રાત્રેજ મરઘો બે વાર બોલ્યા અગાઉ તું ત્રણ વાર મારો નકાર કરીશ.

³¹ પણ તેણે બહુ જુસ્સાથી કહ્યું કે, મારે તારી સાથે મરવું પડે, તોપણ હું તારો નકાર નહિ કરીશ. અને સહુએ પણ એમજ કહ્યું.

³² અને તેઓ ગેથસેમાને નામે એક જગ્યાએ આવે છે; ને તે પોતાના શિષ્યોને કહે છે કે, હું પ્રાર્થના કરું, ત્યાં સુધી અહી બેસો.

³³ અને તે પોતાની સાથે પીતરને તથા યાકુબને યોહાનને લઇ જાય છે, ને તે બહુ અકળાવા તથા ઉદાસ થવા લાગ્યો.

³⁴ અને તે તેઓને કહે છે, મારો જીવ મરવા જેવો અતિ શોકાતુર છે; અહીં રહીને જાગતા રહો.

³⁵ અને થોડું આગળ જઈને તે ભોંય પર પડ્યો; ને પ્રાર્થના કરી કે, જો બની શકે તો આ ઘડી મારાથી દૂર થાઓ.

³⁶ અને તેણે કહ્યું કે, આબા, બાપ, તારાથી બધું થઇ શકે છે; આ વાટકો મારાથી દૂર કરજે, તોપણ મારી ઇચ્છા પ્રમાણે નહિ, પણ તારી ઈચ્છા પ્રમાણે થાઓ.

³⁷ અને તે આવે છે, ને તેઓને ઉંઘતા જુએ છે, ને પીતરને કહે છે, સીમોન શું તું ઉંઘે છે? શું એક ઘડી સુધી તું જાગતો રહી શકતો નથી?

³⁸ જાગતા રહો તથા પ્રાર્થના કરો, કે તમે પરીક્ષણમાં ન આવો; આત્મા તત્પર છે ખરો, પણ દેહ અબળ છે.

³⁹ અને ફરી તેણે જઈને એજ શબ્દો બોલીને પ્રાર્થના કરી.

⁴⁰ અને પાછા આવીને તેણે તેઓને ઉંઘતા જોયાં; કેમકે તેઓની આંખો [[ઉંઘથી] ઘણી ભારે હતી; ને તેને શો જવાબ દેવો, એ તેઓ જાણતા ન હતા.

⁴¹ અને તે ત્રીજે વાર આવીને તેઓને કહે છે કે, હવે ઉંઘ્યા કરો તથા આરામ લો; બસ છે, તે ઘડી આવી છે; જુઓ, માણસનો દીકરો પાપીઓના હાથમાં સ્વાધીન કરાય છે.

⁴² ઉઠો, આપણે જઈએ; જુઓ, મને જે પરસ્વાધીન કરે છે તે પાસે છે.

⁴³ અને તરત, તે હજી બોલતો હતો એટલામાં બારમાંનો એક, એટલે યહુદા, ને તેની સાથે મુખ્ય યાજકોની તથા શાસ્ત્રીઓની તથા વડીલોની, પાસેથી ઘણા લોક તરવારો તથા સોટા લઈને પાસે આવે છે.

⁴⁴ હવે તેને પરસ્વાધીન કરનારે તેઓને એવી નિશાની આપી હતી કે, જેને હું ચુમીશ તે તેજ છે, તેને પકડજો, ને ચોકસાઈથી લઇ જજો.

⁴⁵ અને તે આવ્યો કે તરત તેની પાસે જઇને કહે છે કે, રાબી, ને તેને ચુમ્યો.

⁴⁶ અને તેઓએ તેના પર હાથ નાખ્યા, ને તેની પકડી લીધો.

⁴⁷ પણ પાસે ઉભા રહેનારાઓમાંના એકે તરવાર તાણીને મુખ્ય યાજકના દાસને મારી, ને તેનો કાન કાપી નાખ્યો.

⁴⁸ અને ઇસુએ ઉત્તર આપીને તેઓને કહ્યું કે, જેમ લૂટારાની સામે આવતા હો તેમ તરવારો તથા સોટા લઈને મને પકડવાને આવ્યા છો શું?

⁴⁹ હું દરરોજ તમારી પાસે મંદિરમાં બોધ કરતો હતો, ને તમે મને પકડ્યો નહિ; પણ લેખો પુરા થાય, માટે [એમ થાય છે].

⁵⁰ અને સઘળા તેને મુકીને નાસી ગયા.

⁵¹ અને એક જુવાન જેણે પોતાના ઉઘાડા અંગ પર સણનું લુગડું ઓઢેલું હતું તે તેની પાછળ આવતો હતો; અને તેઓએ તેને પકડ્યો;

⁵² પણ તે લુગડું મુકીને તેઓ પાસેથી ઉઘાડે દીલે નાસી ગયો.

⁵³ અને તેઓ ઇસુને પ્રમુખ યાજકની પાસે લઇ ગયા; ને સર્વ મુખ્ય યાજકો તથા વડીલો તથા શાસ્ત્રીઓ તેની સાથે ભેગા થાય છે.

⁵⁴ અને પીતર ઘણે દૂર રહીને તેની પાછળ ચાલતો ઠેઠ પ્રમુખ યાજકના ચોકની અંદર આવ્યો હતો; ને ભાલદારોની સાથે બેસીને [અંગારાની] રોશનીમાં તાપતો હતો.

⁵⁵ હવે મુખ્ય યાજકોએ તથા આખી ન્યાયસભાએ ઇસુને મારી નંખાવવા સારું તેની વિરુદ્ધ સાક્ષી શોધી, પણ તે તેઓને જડી નહિ.

⁵⁶ કેમકે ઘણાઓએ તેની વિરુદ્ધ જુઠી સાક્ષી પુરી; પણ તેઓની સાક્ષી મળતી નહોતી.

⁵⁷ અને કેટલાએકે ઉભા રહીને તેની વિરુદ્ધ જુઠી સાક્ષી પુરતાં કહ્યું કે,

⁵⁸ અને તેને એમ કહેતાં સાંભળ્યો કે, હાથે બનાવેલા આ મંદિરને હું પાડી નાખીશ, ને ત્રણ દહાડામાં વગર હાથે બનાવેલું એવું બીજું બાંધીશ.

⁵⁹ અને એમાં પણ તેઓની સાક્ષી મળતી નહોતી.

⁶⁰ અને પ્રમુખ યાજાકે વચમાં ઉભા થઈને ઇસુને પુછ્યું કે, શું તું કંઈ ઉત્તર આપતો નથી? તેઓ તારી વિરુદ્ધ આ શી સાક્ષી પુરે છે?

⁶¹ પણ તે છાનો રહ્યો, ને કંઇ ઉત્તર ન દીધો.. ફરી પ્રમુખ યાજક તેને પુછતાં કહે છે કે, શું તું સ્તુતિમાનનો સીકરો ખ્રીસ્ત છે?

⁶² ને ઇસુએ કહ્યું કે, હું છું; ને માણસના દીકરાને પરાક્રમની જમણી તરફ બેઠેલો તથા આકાશનાં વાદળાં સહિત આવતો તમે દેખશો.

⁶³ અને પ્રમુખ યાજક પોતાની લૂગડાં ફાડીને કહે છે કે, હવે આપણને બીજી સાક્ષીની શું અગત્ય છે?

⁶⁴ તમે આ દુર્ભાષણ સાંભળ્યું છે, તમને શું લાગે છે? ને સહુએ તેને મરણદંડને યોગ્ય ઠરાવ્યો.

⁶⁵ અને કેટલાક તે પર થુંકવા તથા તેનું મ્હો ઢાંકવા લાગ્યા, તથા તેને મુક્કીઓ મારીને તેને કહેવા લાગ્યા કે, [તું ભવિષ્યવાદી છે તો] કહી બતાવ; અને ભાલદારોએ તેને તમાચા મારીને તેને કબજામાં લીધો.

⁶⁶ આને પીતર નીચે ચોકમાં હતું, ત્યારે પ્રમુખ યાજકની એક દાસી આવે છે,

⁶⁷ ને પીતરને તાપતો જોઇને તેને નિહાળીને કહે છે કે, તું પણ ઇસુ નાઝારીની સાથે હતો.

⁶⁸ પણ તેણે ઇનકાર કરીને કહ્યું કે, તું શું કહે છે, તે હું જાણતો નથી તેમ સમજતો પણ નથી. અને તે બહાર પરશાળમાં ગયો, ને મરઘો બોલ્યો.

⁶⁹ અને તે દાસી તેને જોઇને પાસે ઉભા રહેનારાઓને ફરીથી કહેવા લાગી કે, એ તેઓમાંનો છે.

⁷⁰ પણ તેણે ફરી ઇનકાર કીધો. અને થોડી વાર પછી ઉભા રહેનારાઓએ પીતરને ફરી કહ્યું કે, ખરેખર એઓમાંનો તું છે; કેમકે તું ગાલીલનો છે.

⁷¹ પણ તે શાપ દેવા તથા સમ ખાવા લાગ્યો કે, જે માણસ વિષે તમે કહો છો, તે હું ઓળખતો નથી.

⁷² અને તરત મરઘો બીજી વાર બોલ્યો. અને ઇસુએ પીતરને જે વાત કહી હતી કે, મરઘો બે વાર બોલ્યા અગાઉ ત્રણ વાર તું મારો નકાર કરીશ, તે તેને યાદ આવી; ને તે પર મન લગાડીને તે રડ્યો.