¹ પણ શાઉલ હજુ સુધી પ્રભુના શિષ્યોની વિરુદ્ધ કતલ કરવાની ધમકીઓ ઉચ્ચારતો પ્રમુખ્ય યાજકની પાસે ગયો.

² અને તેની પાસેથી દમસ્ક્માંની સભાઓ પર પત્રો માગ્યા કે જો તેને એ માર્ગે કોઈ પુરુષ કે સ્ત્રી મળે, તો તે તેઓને બાંધીને યરુશાલેમમાં લાવે.

³ એવું બન્યું કે તે ચાલતાં ચાલતાં દમાસ્ક પાસે પહોંચ્યો અને ત્યારે એકાએક તેની આસપાસ આકાશથી એક પ્રકાશ ચમક્યો.

⁴ અમે તે ભોંય પર પડ્યો, અને તેની સાથે બોલતી એવી એક વાણી તેણે સાંભળી કે, શાઉલ, શાઉલ, તું મને કેમ સતાવે છે?

⁵ ત્યારે તેણે કે કહ્યું કે પ્રભુ, તું કોણ છે? ને તેણે કહ્યું કે, હું ઇસુ છું, કે જેને તું સતાવે છે;

⁶ પણ તું ઉઠ, ને શહેરમાં જા, ને તારે શું કરવું તે તને કહેવામાં આવશે.

⁷ અને તેની સાથે ચાલનારા માણસો સ્તબ્ધ થઇ ગયા, કેમકે તેઓએ વાણી સાંભળી ખરી, પણ કોઈને દીઠો નહિ.

⁸ પછી શાઉલ ભોંય પરથી ઉઠ્યો; ને તેની આંખો ઉધડી ત્યારે તે કંઈ દેખી શક્યો નહિ; ને તેઓ તેનો હાથ પકડીને તેને દમસ્કમાં દોરી ગયા.

⁹ અને તર્ક દિવસ સુધી તે દેખી શક્યો નહિ., ને તેણે કંઈ ખાધું કે પીધું નહિ.

¹⁰ હવે દમ્સ્કમાં અનાનિયા નામે એક શિષ્ય હતો, તેને પ્રભુએ દર્શનમાં કહ્યું કે, અનાનિયા; ત્યારે તેણે કહ્યું કે, ઓ પ્રભુ, હું આ રહ્યો.

¹¹ ત્યારે પ્રભુએ તેને કહ્યું કે, ઉઠીને પાધરા નામના રસ્તામાં જા, ને શાઉલ નામે તાર્સસના એક માણસ વિષે યહુદાના ઘરમાં ખબર કાઢ; કેમકે જો, તે પ્રાર્થના કરે છે;

¹² અને તેણે [દર્શનમાં] એવું જોયું છે કે, અનાનિયા નામે એક માણસ માંહે આવીને, તે દેખતો થાય માટે તેના પર હાથ મુકે છે.

¹³ પણ અનાનિયાએ ઉત્તર દીધો કે, પ્રભુ મેં ઘણાથી એ માણસ વિષે સાંભળ્યું છે કે યરુશાલેમમાંના તારા સંતોને તેણે કેટલું બધું દુઃખ દીધું છે;

¹⁴ અને જેઓ તારા નામની પ્રાર્થના કરે છે તે સર્વને બાંધવા સારૂ મુખ્ય યાજકો પાસેથી અહિં પણ તેને અધિકાર છે.

¹⁵ પણ પ્રભુએ તેને કહ્યું કે, તું ચાલ્યો જા; કેમકે વિદેશીઓ, તથા રાજાઓ, તથા ઇસ્રાએલપુત્રોની આગળ મારું નામ પ્રગટ કરવા સારૂ એ મારું પસંદ કરેલું પાત્ર છે.

¹⁶ કેમકે મારા નામને લીધે તેને કેટલું દુઃખ સેહવું પડશે, એ હું તેને દેખાડીશ.

¹⁷ ત્યારે અનાનિયા ચાલ્યો ગયો, ને તે ઘરમાં પેઠો; ને તેના પર પોતાના હાથ મુકીને કહ્યું કે, ભાઈ શાઉલ, પ્રભુ, એટલે ઇસુ જે તને માર્ગ આવતા દેખાયો, તેણે મને મોકલ્યો છે, એ માટે કે તું દેખતો થાય, ને પવિત્ર આત્માથી ભરપૂર થાય.

¹⁸ ત્યારે તેની આંખો પરથી તત્કાળ છાલાં જેવું કંઈ ખરી પડ્યું, ને તે દેખતો થયો, ને ઉઠીને તે બાપ્તિસમાં પામ્યો;

¹⁹ ને તેણે અન્ન ખાધું ત્યારે તેને શક્તિ આવી. અને તે દમાસ્કમાંના શિષ્યોની સાથે કેટલાએક દિવસ રહ્યો.

²⁰ ને તેણે લાગલોજ સભાસ્થાનોમાં ઈસુને પ્રગટ કીધો કે, તે ડેનો દીકરો છે.

²¹ અને જેઓએ તેનું સાંભળ્યું તેઓ સર્વ વિસ્મિત થઈને બોલ્યા કે, જેણે આ નામની પ્રાર્થના કરનારાઓનો યરુશાલેમમાં ઘાણ વાળ્યો, ને જે એ કામને સારૂ અહિં આવ્યા છે કે તેઓને બાંધીને મુખ્ય યાજકોની પાસે લઇ જાય, તે શું એ નથી?

²² પણ શાઉલ સામર્થ્યમાં વધતો ગયો, ને [ઇસુ] તેજ ખ્રિસ્ત છે એના પ્રમનો આપીને તેણે દમસ્કમાં રહેનારા યહુદીઓને હરાવી નાખ્યા.

²³ અને ઘણા દિવસ વિત્યા પછી યહુદીઓએ તેને મારી નાખવાની મસલત કીધી.

²⁴ પણ તેઓનું કાવતરું શાઉલને માલમ પડ્યું. અને તેઓએ તેને મારી નાખવા સારૂ રાત દહાડો ભાગ્લોની પણ ચોકી કરી;

²⁵ પણ તેના શિષ્યોએ તેને રાત્રે ટોપલામાં [બેસાડીને] કોટ ઉપરથી ઉતારી મુક્યો.

²⁶ અને તેણે યરુશાલેમમાં આવીને શિષ્યોની સાથે મળી જવાની કોશિશ કીધી, પણ તેઓ બધા તેનાથી બીતા હતા, કેમકે તે શિષ્ય છે એવું તેઓ માનતા ન હતા.

²⁷ પણ બર્નાબાસ તેને પ્રેરિતોની પાસે તેડી ગયો, ને કેવી રીતે તે માર્ગમાં પ્રભુને દીઠો, ને કેવી રીતે તે તેની સાથે બોલ્યો, ને તેણે કેવી રીતિ દમસ્કમાં ઈસુને નામે હિમ્મતથી ઉપદેશ કર્યો, એ તેણે તેઓને કહી દેખાડ્યું’.

²⁸ અને યારુશાલેમમાં તેઓની સાથે તે આવજા કરતો રહ્યો;

²⁹ અને તે હિમ્મતથી પ્રભુને નામે ઉપદેશ કરતો હતો, ને હેલેની યહુદીઓ સાથે વાદવિવાદ કરતો હતો, પણ તેઓ તેને મારી નાખવાનો લાગ શોધતા હતા.

³⁰ અને ભાઈઓએ તે જાણ્યું ત્યારે તેઓ તેને કાઈસારીઆમાં લઇ ગયા, ને ત્યાંથી તેઓએ તેને તાર્સસ મોકલી દીધો.

³¹ ત્યારે આખા યહુદાહ, તથા ગાલીલ, તથા સમરૂનમાંની મંડળી સ્થાપિત થઈને શાંતિ પામી, ને પ્રભુના ભયમાં તથા પવિત્ર આત્માના દિલાસામાં ચાલીને વધતી ગઈ.

³² અને એમ થયું કે પીતર બધે ફરતો ફરતો લુદામાંરહેનારા સંતોની પાસે પણ આવ્યો.

³³ અને ત્યાં તેને એનયસ નામ એક જન મળ્યો, જે આઠ વરસથી ખાટલે પડેલો હતો, કેમકે તે પક્ષઘાતી હતો.

³⁴ અને પીતરે તેને કહ્યું કે, એનયસ, ઇસુ ખ્રિસ્ત તને સાજો કરે છે; ઉઠ, ને તારું બીચનું પાથર; એટલે તે તરત ઉઠ્યો.

³⁵ અને લુદા તથા શારોનના બધા રહેવાસીઓ તેને જોઇને પ્રભુ તરફ વળ્યા.

³⁶ હવે જોપ્પમાં એલ શિષ્યોણ હતી, જેનું નામ તબીથા, એટલે દરકાસ, હતું, તે બાઈ રૂડી કરણીઓ તથા દાન કરવામાં પુરી હતી.

³⁷ અને તે દિવસોમાં એમ થયું કે તે માંદી પડીને મરી ગઈ; ને તેઓએ તેને નવડાવીને મેડીએ સુવાડી.

³⁸ અને લુદા જોપ્પા પાસે હતું માટે પીતર ત્યાં છ એવું સાંભળીને શિષ્યોએ બે માણસોને તેની પાસે એવી આજીજી કરવાને મોકાહ્ય કે, અમારી પાસે આવવાને તું ઢીલ કરતો ના.

³⁹ ત્યારે પીતર ઉઠીને તેઓની સાથે ગયો, ને તે આવી પહોંચ્યો એટલે તેઓ તેને મેડી ઉપર તેડી ગયા; ને સઘળી વિધવાઓ તેની પાસે ઉભી રહીને રડતી હતી, ને દરકાસ તેઓની સાથે હતી ત્યારે તેણીએ જે અંગરખા તથા લુંગડા બનાવ્યા હતા તે દેખાડતી હતી.

⁴⁰ પણ પીતરે તે સર્વને બહાર કાઢીને ઘૂંટણ ટેકવીને પ્રાર્થના કીધી, પછી મુડદા તરફ ફરીને તેનેકહ્યું કે, તબીથા, ઉઠ; ત્યારે તેણીએ પોતાની આંખો ઉઘાડી, ને પીતરને જોઇને તે બેઠી થઇ.

⁴¹ પછી તેણે તેને હાથ આપીને ઉઠાડી; ને સંતોને તથા વિધવાઓને બોલાવીને તેને જીવતી દેખાડી.

⁴² અને આખા જોપ્પમાં એની જાન પડી, ને ઘણાએ પ્રભુ પર વિશ્વાસ કર્યો.

⁴³ પછી એમ થયું કે જોપ્પમાં સીમોન નામે એક ચમારને ત્યાં તે ઘણા દહાડા રહ્યો.